Galatasaray iyi bir kadro kurmuþ. Ýyi futbolculardan oluþan takým oyununa sahip olan Teknik Direktör Ýgor Tudor, Osmanlýspor karþýsýnda özellikle ilk yarý itibariyle takým halinde presli futbola özen göstererek adeta Baþkent temsilcisini kendi yarý alanýna kilitlemiþ gözüktü.
Galatasaray kornerden Maicon’un kafa golüyle maçýn erken dakikalarýnda öne geçen olduðu zaman Aslan’ýn hücum presi takým halinde uygulama isteði Osmanlýspor’u engeller görüntüsü zaman zaman Ankara ekibinin oyun kurgusunun içine çomak soktu. Üstüne üstlük Gomis gibi golcü bir oyuncu attýðý ikinci Galatasaray golüyle farklýlýk yarattý.
Osmanlýspor kendi evinde seyircisinin önünde bir türlü futbol adýna sahaya aðýrlýðýný koyamazken, ikinci yarý biraz hareketlenmeye baþladý. Serdar Osmanlýspor adýna ilk kez gol pozisyonu yakaladý. Öylesine savruk bir vuruþ, Galatasaray kalecisi Muslera için kolay kurtarýlan bir top oldu. Tolga Ciðerci’nin atmýþ olduðu üçüncü Galatasaray golü ise Sarý-Kýrmýzýlýlar’ýn futbol olarak ne kadar iyi yolda olduðunun kanýtýdýr bence. Serdar Gürler’in Osmanlýspor golünde ise hala Galatasaray savunma anlayýþýnda eksiklerin var olduðu meydana çýktý.
Regattin’in kale dibinden golü kaçýrmasý hayret vericiydi. Gol olsa Osmanlýspor maça ortak olabilirdi. Galatasaray 65-70 civarýndaki dakikalarda Türk futbolu adýna yüksek tempo yakaladý ama 70’ten sonra biraz duraðan göründü. Atýlan gollerin sayesinde skoru korumaya girmesi belki Galatasaray’ý sýkýntýlý gösterdi ama ben iddia ediyorum ki, Sarý-Kýrmýzýlýlar takým olarak ligin baþladýðý þu dönemde en etkin, en yüksek tempolu, en arzulu görüntüsüyle maçý kazanan oldu.
