Galatasaray'ýn ciddi bir hastalýðý var. Uzun zamandýr sadece tek devre futbol oynuyor. Bu ister deplasmanda, ister Arena'da olsun bu böyle. Dün akþam Trabzon karþýsýnda Süper Lig lideri, koskoca bir ilk yarý boyunca tek pozisyona giremedi. Ama ayný Galatasaray, ikinci yarýda Trabzon'u kendi sahasýna hapsetti. Art arda çok önemli gol pozisyonu yakaladý ama Hakan kurtardý. Emre'nin tek golüyle beraberliði yakaladý. Galatasaray'ýn en büyük talihsizliklerinin biri dünkü maçta olduðu gibi sað kanatý Sabri ve Umut'a teslim etmesiydi. Bu iki oyuncuyla ne savunma yapýlýr, ne de hücum edilir.
Galatasaray'ýn Melo'dan sonra 'eski günlerine dönüyor' dediðimiz Hamit'in sakatlanmasý da büyük þanssýzlýktý. Hamza hoca, Emre ile Olcan tercihini ilk yarýda yapsa, ikinci devreyi beklemese Galatasaray büyük bir ihtimalle beraberlik golünü ilk 45 dakikada bulurdu. Sarý-Kýrmýzýlýlar, çoðu kez Avni Aker'de galip gelmeyi bildi buraya kadar. Ama takýmýn iki devreli futbolu oynatmasý þart. Galatasaray, genellikle ilk yarýda futbolu unutuyor. Golü yedikten sonra aklý baþýna geliyor. Önce beraberliði, sonra galibiyeti yakalamak için bir hayli zorlanýyor. Aslanda, Prandelli gibi hoca demeye bin þahit isteyen bir teknik direktörden sonra Galatasaray'ýn ligde lider olmasý bile akýl almaz bir baþarý. Bu takým ne Mancini, ne Prandelli döneminde gerçek anlamda iskelete kavuþamadý. Her hafta deðiþik oyuncular denendi, bu da takým içinde hem huzursuzluk yarattý.
Ýlk devredeki kötü futbolun izlerini ikinci yarýnýn ilk 35 dakikasýnda silebilen Galatasaray, sonunu getiremedi ve yenilmekten kurtulamadý.
