Antalya oyuna çok iyi baþlarken, Galatasaray’ýn özellikle ilk yarý itibariyle ev sahibinin presli ve baskýlý oyununa pek cevap veremedi. Antalya bir kaç yüzde yüz gol pozisyonu bulmasýna raðmen, Galatasaray kalecisi Muslera özellikle Eto’o’nun gol vuruþunu iyi bir reflexle önledi. Bir takýmýn kalecisini olaðanüstü önemserim. Eðer iyi bir kaleciye sahipsen, rakiplerin gol þansýný asgariye indirmen lazým. Muslera da hep bunlarý yapýyor zaten.
Rodrigues’i beðendim. Geçtiðimiz dönemlerdeki Bruma’ya benzettim. Ýlk yarýda Antalya ceza sahasýna sert kesme ortasýnda topa süper hamle yapan Gomis’in golünü gördük. Topu ayaðýna beklemeden topa hamle yapan her futbolcu gole böyle yakýndýr. Gomis de bunu yaptý. Galatasaray sýkýntýlý olduðu dönemde bu golle öne geçmesine raðmen ikinci yarýda yakýn zamandaki aktif futbolu, basýkýlý oyunu biraz yavan kaldý.
Antalya ise her zaman olduðu gibi Samuel Eto’o’nun liderliði ile maçýn skorunu tayin etti. Ben Antalya’nýn bu maça kadar nasýl galip gelemediðini þaþkýnlýklar içinde seyrettim. Eðer Galatasaray karþýsýnda böylesine yüksek tempolu futbol sergileyen Antalya varsa, ilerideki maçlar için taraftarlarýna umut ýþýðý yakan olur.
Galatasaray’ýn Gomis’le attýðý golün ardýndan gole yaklaþan net pozisyonunu göremedik. Eðer Muslera’nýn hünerli elleri olmasaydý, Antalya bu mücadeleyi bir kaç gol farkýyla kazanan bile olabilirdi. Galatasaray’ý biraz duraðan, temposu düþük gördüm. Belki havanýn sýcaklýðý etkilemiþ olabilir ama futbol adýna asla mazeret deðildir. Galatasaray gibi büyük bir takýmsan üç maçlýk mükemmel performansýný asla yeterli görmemen lazým. Onun için þampiyonluða baþ koymuþ olan Galatasaray, Antalya karþýsýnda bir golle öne geçtikten sonra daha fazla gol atmasý gerekirdi.
