Gariplerin 'Valide'si, Bezmialem

Bezmialem Valide Sultan,Osmanlı Padişahlarından 2.Mahmut'un eşi. Kafkasya kökenliymiş. Sağ elinde taşıdığı ve mühür olarak da kullandığı elmas yüzükten bahsediliyor. Alemlerin Meclisi gibi bir anlamı var isminin, büyük isim vesselam... Sultan 2.Mahmut vefat ettiğinde, oğlu Abdülmecid, henüz 16 yaşındayken tahta geçtiği için, annesi Bezmialem Valide Sultan'ın, devlet işlerine karıştığı şeklinde notlar düşülmüş... Nasıl karıştığına gelince; Mekke'de darüşşifa, Kerbela'da sebil, İstanbul'da hastahane, Galata Köprüsü, 12 adet çeşme, sebiller, camiler, anaokulu, ilkokul, mektepler diye baktığınızda... İyi ki karışmış dünya hayatına bu büyük Valide diyorsunuz...

***

'Dünyaya karışmak', bizim Şark irfanında pek hoş karşılanmayan bir haldir. Biz dünyanın aldatıcı bir durak olduğunu söyleriz, geçici, unutturucu, insanı avlayan, kederden başka bir şey vermeyen, yalan dünya olduğunu söyleriz. Sufi terbiyemiz, zevkimiz, edebiyatımız bu bakış üzerinden akar gider. Plastik sanatlardaki çekingenliğimizin temelinde de dünyaya çokça el değdirmeme terbiyesi vardır. Aşk masallarımız platoniktir, ''uzaktan sevmek'' üzerinedir. Bir ağaç gölgesi kadardır dünya. Pirpiridir Şark insanı hoşnutluktan yana. Çok gülemez, çok dans edemez, şenlikli değildir... Nasıl olsun... Ama keder, yas, hüzün deyince, tüm semalar Şark'a bakar. Hüznün yedi gökleri Şark'ın ah'ından yükselir.

***

Modern hayatın içindeki hız, bir tür morfin gibi, bizi kendimizi işitmekten alıkoyuyor. Ama bazen duruyoruz işte. Hastaneler oluyor çoğu kez yavaşladığımız duraklar. Bezmialem Valide Sultan Tıp Fakültesi Hastanesi de benim durağım. Hem edebiyatçıların tercih ettiği bir hastane oluşu (benden evvel hocam Mustafa Kutlu yatmıştı bu odalarda), hem de hekim, hemşire ve idarecileriyle bir aile sıcaklığını hissedeceğiniz şifa mekanı olması hasebiyle güzel bir durak. Annemin ve ardından çok sevdiğim arkadaşlarımın vefatıyla devam eden son bir buçuk yıl, hayatımın ciddi bir dönemeci oldu. Dünya gözümden kaydı gitti.Ölümün pervazlarından bakınca hayata, dünya anlamını kaybediyor. Bu anlam yitiriş sürecimde, sevdiklerimi kaybedişimin etkili oluşu kadar, dünyaya aldanmamak üzerinden kurduğumuz o büyük edebiyatın, o içimizi dışımızı kuşatan sözlü ve yazılı hüzün birikiminin de etkili olduğunu düşünüyorum.

Dünya niye var, niçin anlamlıdır, niçin değerlidir... Bunlar çok önemli sorular. ''Allah yarattığı için değerlidir'' şeklindeki genel ezberlerimiz, üzgünüm ama ruha çare gelmiyor. Ruh... Ne güzel bir kelime. Bir yandan onu reddeden modernizmin baskısı altında, diğer yandan güce, iktidara, zafere odaklanmış müslümanların unutkanlığında... Ruhun sesini nasıl işiteceğiz biz? Bir Valide Sultan, elinde taşıdığı mühürle niçin Kerbela'da ağlarmış... Niçin Garipler için bir hastahane yapalım demiş... Niye Hz.Hamza'ya yakın bir yerde sebil inşa ettirmiş, neden sübyan mektepleri açtırmış, çocukların aminlerine niye bu kadar önem vermiş, Medine'de sokaklara tükürenlerin peşinde koşuşan külcü çocuklara niye maaş bağlamış, Ravza'nın perdelerini tutanları, mumlarını, kandillerini uyandıranları niye defterine yazmış... Vakıf böyle bir ruh hali işte... Dünyaya anlamını veren şey, merhamet, iyilik, güzellik...

Vakıf Gureba Hastanesi 1845 yılında yaptırılmış Bezmialem Valide Sultan tarafından. 172 yıldır biz gariplere, hastalara hizmet ediyor.Sevap defteri ta kıyamete kadar açık kalacak bir kadının şefkat kanatları altında olmak ne güzel! Bir hanım sultanı, hepimizin validesi kılıyor bu hal. Dünya değersiz bir yer değil, bir tebessüm, gözlerdeki bir ışıltı, bir arkadaş selamı, seher vakti, rıhtım, yapraklarımızı kımıldatan bir rüzgar, bir şarkı, bir dua, bir emek...

Bezmialem Hastanesinin simgelerinden; 1930 yılı mezunlarından Fatma Memik Hanımın diploması, Asaf Ataseven hocanın arşivinden... Valide geleneği bu olsa gerek. Rektör Prof.Rümeyza Kazancıoğlu'na, hastanemizin ruhu Fatıma Erdoğan hemşiremize, Zeynep Gökçen hanıma, Nuriye Özel ve Sertap Yörük hanımlara, Dr. Burak Eraslan'a teşekkür ediyorum.

Mesleki rikkat sembolü değerli Prof. Özcan Karaman hocamıza, tıp dehası olmakla yetinmeyip edebiyat dünyasında da ışıldayan Prof. Erhan Ayşan hocamıza teşekkürü bir borç bilirim. 

Dualarınız kanatlarım oldu. Dünya, dostlar olduğu sürece anlamlı... Dostlar sağolsun...