çok acý çektin, Gazzeli Yusuf, oðlum, çok acý çektin
ve bu kadar acý için çok küçük bu ‘Filistin’.
dünyayý iste, bütün bir yeryüzünü,
duvarsýz, tel örgüsüz, mayýnsýz
ve silahsýz yeryüzünü, hepimiz için,
***
çok acý çektin, önce sen çýðýr bu türküyü!
göðsüne yaslayýp kulaðýný geleceðin,
önce sen duyur, bu yüceler yücesi ülküyü,
bu en büyük vuruntusunu aklýn ve kalbin
ve bir amentüye dönüþtür onu!
***
çok acý çektin, yapabilirsin bunu,
çok acý çektirdik sana, dönüþtürebilirsin
dokunduðun her þeyi, her þeyi som altýna,
hakkýnda konuþtuðun ya da sustuðun
her fikri, her tezi gökçe bir manifestoya.
***
çok acý çektin, dönüþtürebilirsin,
ip atlarken, sapan atarken ya da uyurken
beþikte, kaldýrýmda ya da yýkýntýlarýn altýnda
can veren kardeþlerinin dudaklarýnda donan kýpýrtýyý
büyük insanlýk oratoryosuna.
***
dönüþtürebilirsin yoksullarýn yakarýþlarýný
tanrýnýn bütün evlerinde
dudaklarda ve yüreklerde kopan,
sonra dalga dalga büyüyen, yayýlan
ve tanklarý, panzerleri önüne katýp götüren,
***
roketleri, obüsleri, havan toplarýný,
insanýn beyninden, kalbinden
ve dilinden büyük bütün silahlarý
ve silah tüccarlarýný, silah çetelerini,
devletleri, kaleleri, kodesleri ve kafesleri,
***
krallarý, emirleri, müebbet baþkanlarý
önüne katýp savuran gül fýrtýnasýna.
dönüþtürebilirsin bütün acýlarý,
bütün dualarý, bütün çýðlýklarý,
uyuyanlarýn üstünü örten bir gül tufanýna,
***
açlarý doyuran, küsleri barýþtýran,
evsizlere ev, yarsýzlara yar olan
yerle göðü insanýn yüreðinde buluþturan
bir gül zamanýna, gül umranýna,
gül toplumuna, gül insanýna.
Cahit Koytak
Gazze Risalesi / IV / 16 Ocak 2008
