Avrupa kupalarýna katýlma mücadelesiydi artýk Trabzonspor’unki. G.Saray’da Hamza hoca ve oyuncularý ise üç puan alarak maç fazlasýyla liderlik koltuðuna oturan Beþiktaþ’tan zirveyi geri almanýn hesaplarýný yaparak çýktýlar Avni Aker’de.
Maça iyi baþlayan taraf Bordo-Mavililer’di. Ýlk yarýnýn son 5-10 dakikasý hariç oyunun hakimi Trabzonspor’du. Ýlk 30-35 dakika çok pasif, isteksiz ruh gibi bir bir Galatasaray vardý sahada. Bordo-Mavililer þok pres yapýp hýzlý hücumla Özer’le golü buldular. Trabzonspor coþkulu, arzulu ve yüksek konsantrasyonda çýktý maça. Özellikle orta alanda müthiþ bir pres yaptýlar. Bu pres sahanýn her bölgesindeydi ve Galatasaraylý her oyuncuya ikili, üçlü baský yaptýlar. Bu durumda Galatasaraylý oyuncular ne verimli pas yapabildiler ne de yüzlerini Trabzonspor kalesine döndürebildiler. Trabzonspor’un 4’lü orta saha oyuncularý, topla mesafe katedebilen Erkan , Özer, Mehmet ve Deniz oyuna aðýrlýklarýný koydular. Bunlara bir tek ayak uyduramýyan Cardozo’ydu.
Galatasaray sanki gazozuna maça çýkýyormuþ havasýndaydý ki, hiç bu kadar vites düþürmemiþlerdi. Akýlda kalan bir tek pozisyon vardý o da ilk yarýnýn sonunda Emre’nin direkten dönen þutunda Burak’ýn zoru yaparak topu dýþarý atmasýydý. Ýlk yarýda Trabzonsporlu oyuncular ne kadar iþtahlý ve arzulularsa ikinci yarýda tam tersi, o takým gitti baþka takým sanki sahaya indi ve oyun terse döndü. Galatasaray geride olmanýn etkisiyle ikinci yarýda oyunun kontrolünü tamamen ele geçirdi. Emre’nin attýðý golle skorda eþitliði de saðladý. Ancak Galatasaray ikinci golü ararken beklemediði bir anda golü yine kendi filelerinde gördü.
Galatasaray takýmýnýn bu seneki en tuhaf ve bilinen özelliði giden maçlarý geri döndürememe olayý.. Yine Trabzon’da karþýmýza çýktý. Artýk geri kalan maçlarda buna bir çözüm bulunmazsa þampiyonluk hayal olur.
