Güleriz ağlanacak halimize

Yılmaz Erdoğan’ın iyi filmlerini biliriz. Mesela ‘Vizontele’ serisi, ‘Ekşi Elmalar’, ‘Organize İşler’... Bu hafta vizyona giren ‘Tatlım Tatlım’ bunlardan farklı bir yapım. Erdoğan’ın sineması yerine sahne performansına yakın bir çalışma. Her ne kadar Yılmaz Erdoğan filmde oynamıyorsa da karakterler Erdoğan’ın sahne performanslarından kaçmış gibiler. Bu haliyle de sinema olarak bana zayıf geldi. Ama derseniz ki “Perdede seyredeceğimiz bir komedi, amacı belli, izleyiciyi güldürmek” o zaman ben seyrederken kahkahalarla güldüm derim. Yani bu anlamda hedefini bulmuş bir yapım. Kısaca filmin hikayesini anlatayım. Bir parti vardır. Bu partide dört erkek dört kadınla tanışır. Birliktelikler önce tatlı flörtleşmeler sonra ciddileşen ilişkiler ve evlilik macerası. En sonunda da evliliği tüketme dönemi. Bu dört çiftin beraberliğin zor yollarında nasıl yürüdükleri tamamen espritüel bir şekilde anlatılmış. Filmin diyalogları iyi ama asıl iyi olan bu diyalogları bize taşıyan oyuncuların performansları. İlginçtir, kadın karakterler beni daha çok güldürdü. Özellikle Şebnem Bozoklu ve Büşra Pekin’in önderliğinde Gupse Özay, Aylin Kontente karakterlerini çok iyi içselleştirmişler. Ve hepsi farklı kadın karakterler yaratmışlar. Ama erkek karakterler için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Bu eleştirim oyuncuların performansıyla ilgili değil. Daha çok Yılmaz Erdoğan’ın yazdığı karakterlerin aynı kökten gelmesiyle ilgili. Yani neredeyse hepsi taşralı ama eli para tutmuş erkek karakterler. Hepsinin şivesi var ve kadınlara göre daha kırsala yakınlar. Yılmaz Erdoğan neredeyse her karakterde kendini tekrarlamış. Kadın oyuncular ise sanıyorum Erdoğan’ın yarattığı karakterlerle daha fazla oynayıp farklı birşeyler yaratabilmişler. Her ne kadar senaryodaki bu erkek karakterlerin oluşumunda hata bulsam da özellikle Çağlar Çorumlu’yu ayrı bir yere koymalıyım. Tek kelimeyle Çorumlu’nun kariyerindeki en komik performanstı. Bu sayede Çorumlu diğer oyuncular Bülent Emrah Parlak, Serkan Keskin ve Fatih Artman’dan bir adım ötedeydi perdede. Son dönemde korku sinemasının azaldığını salonların daha çok komediye teslim olduğunu görüyoruz. Tatlım Tatlım bu anlamda da diğer komedilerden farklı ve başarılı. Sonuçta düşünülmüş, yazılmış, üstelik erkek ve kadının beraberliği gibi çok zor bir konuda söyleyeceği şeyler olan bir film. Bütün o kahkahalar arasında insanların nasıl birbirini tükettiğini filme çekmek istemiş Erdoğan. Ama o kadar aynı karaterler üstünden gitmiş ki bu anlamda toplumun bütününe seslenemeyeceğini düşünüyorum. Evet herkes bu filme güler ama erkek kadın beraberliğinin ciddiyetini toplumun bütünü içselleştiremez. Halbuki filmin iddiasına baktığımda Erdoğan’ın izleyiciyi sadece güldürmek değil biraz da düşündürüp duygulandırmak istediğini görüyorum. Ne yazık ki bu anlamda hiç bir erkek karakteri içselleştiremedim. Daha çok magazin dünyasının ünlülerinin ilişkileri perdede anlatılıyor gibi hissettim. Bunun sebeplerinden biri de çiftlerin evlerinin aşırı lüks olması, hiç birinin parasal bir tartışmaya girmemesi ama yine de ilişkilerin bozulup gitmesi. Tabii ki parayla saadet olmaz. Ama günümüzde bir çiftin hayatının maddi endişe duymadan bozulması da fazla gerçekçi olmaz. Kısacası ağır cümleleri güldürerek kurmak isteyen Erdoğan hikayenin gerçekliğini fazla naifleştirmiş. Böyle olunca biz izleyicilerin değil ama kendi hedefini tutturamamış diye düşünüyorum. Bu arada çok beğendiğim Şevket Çorumlu’nun oynadığı karakter neredeyse Vahi Öz’ün gençliği diyebilirim. Hem mimikleri, hem şivesiyle bana Vahi Öz’ü hatırlattı. 

Yılmaz Erdoğan, bütün o kahkahalar arasında insanların birbirini nasıl tükettiğini filme çekmek istemiş. Ama o kadar aynı karakterler üzerinden gitmiş ki, bu anlamda toplumun bütününe seslenemeyeceğini düşünüyorum...

FİLMİN KÜNYESİ