Aslýnda Vida’nýn kýrmýzý kart gördüðü 16. dakikaya kadar, Beþiktaþ aðýrlýklý olarak Bayern ceza sahasý içinde ya da yakýnýndaydý. Gerçi pozisyon bulamýyor, þut atamýyorduk ama; Almanlarý ciddi anlamda huzursuz ediyorduk.
Sahamýzdan top çýkarýrken kaptýrdýðýmýz top, Vida’nýn atýlmasýna neden oldu. Sonrasýnda, bu olayýn þokuyla mahkum oynadýðýmýz 10-15 dakika; canýmýzý fena sýktý. Sonrasýnda kendimize geldik, yüklendik ve hatta Pepe ve Quaresma ile pozisyon bile bulduk. Tam da Bayern’i bloke ettiðimiz anlarda, karambol ve ofsyat kokan gole teslim olduk. Mülller topu neredeyse dürterek, týngýr-mýngýr kalemize soktu. Yazýk!
***
Bayern Münih’in ilk yarýda zaman zaman yükselen baskýsý sýrasýnda, bir pozisyon sonucu bütün savunma ellerini havaya kaldýrarak ofsayt itirazý için durdular. Oysa oyun devam ediyordu. Bayernliler topu tutabilse, gol kaçýnýnýlmazdý. Bu ne acemice ve basit hata...
Gene de, dünyanýn sayýlý bir takýmý karþýsýnda; bir kiþi eksik oynayarak, ilk yarýda iyi bir mücadele verdiðimizi söyleyebiliriz. Golü, devrenin bitiþ anlarýnda yedik. Ýnsan üzülüyor.
***
Ýkinci yarý tamamen çözüldük... Fark ikiye çýkýnca; Þenol Güneþ gol atmayý düþünmekten çok, daha da fark yemeyelim diye ürkmüþ olmalý ki, Tosiç’i sokarken tek santraforumuzu oyundan çýkardý.
Kenardan sahadakilere verilen mesaj, “Paçanýzý kurtarýn” türünde bir ricat iþaretiydi. Beþiktaþ zaten çaresizleri oynuyordu. Görüntümüz kötüydü. Utanç vericiydi diyeceðim ama, utandým.
Bayern Münih, hiçbir direnç/karþý duruþ ve inatla karþýlaþmadan farký açýyordu. Çünkü bizimkiler teslim bayraðýný çoktan çekmiþti.
