Güney Kore kadar olamadýk

Güney Kore sinemasýnda vatanseverlik temasýyla çekilen birçok baþarýlý yapým var. Peki köklü bir tarihe ve destansý zaferlere sahip olmamýza raðmen Türk sinemacýlarý neden bu kadar suskun?

Güney Kore sinemasý son dönemlerde bir iniþ trendine girdi. Bunun iki sebebi var: Birincisi tanýdýk ve bizi þaþýrtmayan bir sinema olmasý. Ýkincisi yönetmenlerinin Hollywood zehirini kana kana içmesi. Öncelikle bütün Güney Kore korku filmleri Hollywood tarafýndan uyarlandý. Bu yetmedi Koreli yönetmenler Hollywood’a devþirilip kendi filmleri Amerikan tarzýnda tekrar kendilerine çektirildi. Kýsacasý Güney Koreli yönetmenleri yönetmen yapan sinema anlayýþý kendileri tarafýndan terk edildi. Bunun sonucunda kendi kökeninden uzaklaþan yönetmenler grubu ortaya çýktý. Bu hafta vizyona giren ‘Karanlýk Görev-Age Of Shadows’un yönetmeni Jee Woon Kim bu tür yönetmenlere çok iyi bir örnek. ‘Karanlýk Sýrlar’, ‘Acý Tatlý Hayat’ ve ‘Ýyi Kötü Tuhaf’ gibi filmlerle tanýdýðýmýz Jee Woon Kim, 2013’te Hollywood endüstrisine çýkartma yaptý. Yönetmenin ünlü yýldýzlarla çektiði ‘Geçit Yok-The Last Stand’ kendi adýna büyük bir bozgundu. Onun o tuhaf egzantrik, tedirgin edici filmlerinin yerine bol patlamalý, saçma Hollywood espirileriyle dolu taklit bir film çýktý karþýmýza. Bu yýkýmýn kendisi de farkýnda olmalý ki kendi topraklarýna dönüp Güney Kore tarihinde önemli yer tutan Japon istilasýna karþý verilen mücadelenin hikayesini çekti. Üstelik kült oyuncularýyla bunu yapmayý uygun gördü. Filmin baþrolünde oynayan Kang-ho Song çok iyi bir aktör, her role girebiliyor ve kendine has bir tat býrakýyor. Filmin hikayesine gelince... Bir zamanlar Kore’nin baðýmsýzlýðý için mücadele veren Lee, Japon emniyetinde komiser olarak hayatýna devam ediyordur. Direniþe sýzýp içeriden çökertme emri geldiðinde ise kendini hiç beklemediði bir kumpasýn içinde bulur. Örgütün lideri Kim Woojin ile tanýþýr. Tarihin zýt taraflarýnda duran ve birbirlerinin gerçek kimliklerinin farkýnda olan bu iki adam, bilgi alabilmek adýna yakýnlaþarak çok tehlikeli bir denge kurar. Bu sýrada örgüt, Seul’daki Japon tesislerini hedef almayý planlýyordur. Operasyon esnasýnda adeta bir kedi-fare kovalamacasý baþlar, kaçan da kovalayan da birbirini kullandýðý için durum tahminlerin ötesinde bir çýkmaza girer. Lee, bu karmaþanýn ortasýnda hýzlý bir karar vermek zorundadýr. Çünkü bomba dolu bir tren sýnýrý geçerek Seul’a doðru hýzla yol alýyordur... Film yönetmen Jee Woon Kim’in kendi sinemasýnýn bütün iyi yanlarýný taþýyor. Bu film ne kanlý sahnelere dayanýyor ne de ucuz vatansever söylemlere. Hem iyi casus filmlerinin duraðanlýðýný taþýyor üstünde hem de iþkence sahnelerinde tüylerimizi diken diken edecek kadar acýyý duyumsamamazý saðlýyor. Zaten bu yüzden de ‘Karanlýk Görev-Age Of Shadows’ Oscar adayý olabilmiþ. Bu tür filmleri her yazdýðýmda geldiðim noktayý tekrar hatýrlatacaðým. Bizim gibi köklü bir tarihi olan koskoca bir imparatorluktan gelen, yedi düvele karþý Kurtuluþ Savaþý’ný veren bir ülkenin sinemasý nasýl bu kadar suskun olabilir? Bu ayýptýr. Bu lafým Kore’nin sinemasal baþarýsýna deðil. Azýcýk tarihinden çýkardýðý vatanperver filmlerin çokluðundan söz ediyorum. Onlarýn sinemacýlarý daha mý vatansever? Bunu sormalýyýz kendimize.