Bugün bir ölümü yazacaðým. Bir güzel ölümü. Birkaç gün önce beka yurduna irtihal eyleyen Abdullah Hatiboðlu Hocaefendi'nin ölümünü. Allah rahmet eylesin.
Güzel yaþadý, güzel öldü. “Ölümün güzelliði”nden bahsedildiðinde bazý insanlar tepki gösterir. Ölümün bir “Vuslat” yaný vardýr, Mevlana'nýn “þeb-i arûsu – Düðün gecesi” gibi, onunla güzelleþir yüreklerde ölüm. Gurbetten vuslata geçiþ köprüsüdür ölüm.
Bir de “Güzel ölmek” yaný vardýr. Allah Teala'dan her þeyin güzeli istendiði gibi ölümün de güzeli istenebilir. O da, “Nasýl yaþarsanýz öyle ölürsünüz, nasýl ölürseniz öyle haþrolursunuz” sýrrý ile baðlantýlýdýr.
Sabah namazýný kýlacaksýnýz, sonra evradü ezkarýnýzý yapacaksýnýz, sonra üzerinize güneþi doðdurmayýp, kuþluk namazýný kýlacaksýnýz ve sonra evinizin þöyle mutena bir köþeciðinde oturup, kucaðýnýza minderi alýp, üzerine mushafý koyup Kur'an tilavetine baþlayacaksýnýz. Ölüm meleði sizi Yusuf Suresini okurken ziyaret edecek, Rabbin “Gel” buyruðunu takdim edecek. Vuslat yolculuðu öyle baþlayacak.
Çocuklarýnýz sizi öyle, Kur'an sayfalarý açýk, yüreðinize Kur'an'ý alýp yolculuða çýkmýþ halde bulacaklar.
Abdullah Hoca'nýn teslim-i ruhu böyle gerçekleþiyor.
Aslýnda bu, onun mutad bir günü.
Dediðim o, mutad gününüz böyle yaþanýrsa, ölüm meleði de sizi bu halde bulur. Kur'an'la gözleriniz nurlanýrken...
Aslýnda o sabah yaþanan, Abdullah Hocaefendi için o sabahtan ibaret deðil. Belki dededen, nineden, aileden gelen ve çocuklarda torunlarda devam eden “Müslümanlýk hassasiyeti”nin son nefese denk gelen merhalesi.
Abdullah Hoca'nýn kardeþini Türkiye tanýr, uzun seneler Sultanahmet Camii'nin mihrabýnda namaz kýldýran, minberinde hutbeler okuyan ve halen bu büyük güzel mabedin yaný baþýnda ilmi hizmet yapan bir vakfa emek veren Emrullah Hatiboðlu hocaefendi.
Yukardaki bilgileri taziye için aradýðým Emrullah Hoca'dan aldým. Hoca ayrýca, Abdullah Hocaefendi'nin bir gün önce, Yahya Efendi Camii'nin restorasyondan sonraki açýlýþýnda sayýn Cumhurbaþkaný ile beraber olduðu, açýlýþtan sonra teþehhüd miktarý bir görüþme yaptýklarý bilgisini de paylaþtý.
Þunu da ilave edeyim: Hatiboðlu sülalesi bir Kur'an sofrasý adeta.
Emrullah Hoca da, iþte o ailenin diktiði ve yetiþtirdiði fidanlardan birisi. Onu ben hep, konferanslarýmda Altýnoluk için yaptýðýmýz bir soruþturmaya verdiði cevapla anlatýrým. Yýllar önce Altýnoluk dergisinin kapak dosyasýnda “Bir aylýk ömrünüz olsaydý ne yapardýnýz?” diye bir konu – soru getirmiþtik. Bu soruyu yönelttiðimiz insanlardanr birisi de Emrullah Hatiboðlu Hoca idi. Bize mukabil bir soru sormuþtu: “Bir aylýk ömrünüz olduðunu nereden biliyorsunuz, ya bir haftalýk, hatta on saniyelik ömrünüz kalmýþsa...” Doðru söze ne denir?
Ýþte Abdullah Hatiboðlu Hocaefendi yürüdü gitti. Uyudun uyanmadýn olacak!
“Yolculuða hazýr olmak” diye bir gündemi olmalý Müslümanýn. Onun için Kur'an'la yolculuk etmeli, Rasulullah ile yolculuk etmeli. Allah dostlarý ile Kur'an'ýn “Sadýklar” diye nitelediði, Allah'a sadakatini diri tutanlarla yolculuk etmeli. (O tv programýný düþünüyorum da ürküyorum. Ya Rasulullah'ýn hukukukun rencide edildiði öyle bir ortamda ölüm meleði gelmiþ olsa...”
Benim Abdullah Hocaefendi ile tanýþmam, Beþiktaþ Kýz Kur'an Kursunda öðrencilere yönelik bir sohbet için davet ettiði zaman gerçekleþmiþti. Gýyaben hizmetlerini takip ediyordum, vicahen orada tanýþtýk.
Hocaefendi'nin Beþiktaþ Kýz Kur'an Kursu'ndaki hizmetleri ayrý bir bahis. Yarým asrý geçmiþtir Ihlamur'daki bu mütevazý ilim yuvasýndaki Kur'an eðitimi. En zor zamanlarda kapýsýný kapatmamýþtýr.
Bu tür müesseseler de “Vakýf insanlar”la yürür. Ihlamur Kýz Kur'an Kursu'nda hocalýk yapan merhum Mahmut Bayram Hoca'nýn hayatý ayrý bir deryadýr. “Hocalýk nedir?”i anlamak isteyenler Mahmut Bayram Hoca'nýn yaþadýklarýný görmezlerse eksik kalýr.
Ne diyeyim, Rabbim güzel yolculuk nasip etsin. Güzel gidenlere komþu eylesin. Güzel yaþamayý, güzel ölmeyi nasip etsin. Hocaefendi'ye sonsuz rahmet diliyorum.
