Selahattin Demirtaþ “Türkiyelileþecek” ama kolay olmuyor.
Çünkü kendi kendisinden kurtulmasý kolay olmuyor.
Daðdaki Abisinden kurtulmasý kolay olmuyor.
PKK’dan kurtulmasý kolay olmuyor.
Ýç - dýþ projecilerden kurtulmasý kolay olmuyor.
“Türkiþelileþmek.”
Bu iyi bir söylem. Bunu söylediðinizde önce kendi sorununuzu anlamýþ olduðunuz akla geliyor. Anladýnýz mý emin deðilim. Anladýnýzsa sorunun, içinde bulunduðunuz hareketin “Türkiyeli” gibi oluþmadýðý gerçeðini de anlamýþsýnýzdýr. Türkiyeli olmayan bir hareketin yanlýþlýðýna hükmetmiþ, onun rotasýný Türkiye’ye doðru çevirmeye azmetmiþsinizdir. Geldiðiniz nokta bu mudur, yoksa “Türkiyelileþme”yi, hala “Türkiye ekseninden kopmamýþ” saf zihinleri avlamak için kullanýlan bir “seçim sloganý” olarak mý tasarladýnýz? Bence bunu bir tahlil etmelisiniz.
“Türkiyelileþmek” Diyarbakýr’da yaþayýp, Kürt olup da gönlü ayný zamanda Konya, Ankara, Ýstanbul için atan, ya da Edirne’de yaþayýp, Türk, Laz, Çerkez, Arnavut olup da Diyarbakýr’ý da, Van’ý da vatan topraðý olarak gören insanýn halet-i ruhiyesidir. Yoksa Türkiye içinden ayrý bir toprak parçasý üretip oraya ayrý bayrak dikmeye yönelen, bunun için de Diyarbakýr’daki Kürd’ü de, Trabzon’lu Kayser’ili Türk’ü de öldürenin deðil.
Kendi kendisinden kurtulmasý, dedim. Daðdakinin siyaset alanýndaki uzantýsý psikolojisi ile, daðdaki ile ideolojik - siyasi bütünlük anlayýþý ile “Türkiyelileþmek” mümkün olmaz. Burada ya daðdaki de Türkiyelileþmeye karar vermiþ olacak, ya da siyasetçi Daðdaki ile her türlü baðýný“koparacak” diyeceðim ama bu reel duruma pek uygun düþmeyeceði için mesafe koymaya baþlayacak, diyeyim.
Ýmralý sakini, “Silahlý mücadele dönemi sona erdi” derken, “Türk ile Kürt bin yýldýr Ýslam bayraðý altýnda birlikte yaþadý” derken, yeni bir pencere açmaya yöneldi. Ama Küresel odaklar Dað’a “Ona aldýrmayýn, o Türkiye’nin elinde tutsak, kendi þartlarýna göre öyle konuþuyor, oysa biz size ayrý ufuklar vadediyoruz.” dediler ve akýllarý çeldiler. Onlar Türkiye’nin kendilerine açtýðý “Türkiyelileþme” kapýsýný küresel odaklarýn iðfalleri istikamettinde kapatmayý tercih ettiler.
Demirtaþ’ýn þimdi Dað’a “Ayaklarýnýzý yere basýn, havalarda uçmayýn, demesi lazým.Türkiye’yi yenemezsiniz, demesi lazým. Yani bir kere de “Türkiye’nin yanýnda durup” Dað’a seslenmesi lazým.
Bu bana göre sadece Demirtaþ’ýn gücünün buna yetmeyecek olmasý açýsýndan kolay deðil, ideolojik açýdan kendisini aþmasý bakýmýndan da kolay deðil.
Abisi daða çýkmýþ. Yani bölgede birileri hala Dað’da bir ümit var diye bakýyor. Demirtaþ’ýn onlarý da aþmasý lazým. Bu, bölgede KCK derinliðinde etkinleþmiþ bulunan zemini aþmasý demek ve kolay deðil.
Belki bir de Demirtaþ’ýn “Erdoðan’la ve Ak Parti ile savaþ” gibi özel bir misyon yükleyen içerde sol - liberal, hatta Paralel çevrelerden, dýþarda bir çok odaðýn etkisinden kurtulmasýna iþaret etmek lazým. Demirtaþ bütün bu çevrelerde kendi yapamadýklarý iþi yapabilme kahramanlýðýna (!) soyundurulmuþ gözüküyor ve o çevreler de dýþarda PKK-PYD’ye içerde Demirtaþ’a “Ha gayret” diyorlar.
Ýlk cümlem, “Selahattin Demirtaþ “Türkiyelileþecek” ama kolay olmuyor.” þeklindeydi. Bu cümle bir ümit cümlesi. Peki nerede o ümit?
Dedi ya Demirtaþ: “Zaman zaman bölgeden araç yakma, iþ yeri veya iþ makinesi yakma haberleri de alýyoruz. Bunlarýn hiçbirini asla doðru bulmadýðýmýzý, tasvip etmediðimizi belirtmek istiyoruz. Yakýlan araçlar bizim araçlarýmýzdýr. Yakýlan iþ makineleri bizim iþ makinelerimizdir. Bunun derhal mazeretsiz bir þekilde durdurulmasý lazým. Bununla ancak bizler zarar görüyoruz. Baþka kimse zarar görmüyor. Halkýn malýdýr, mülküdür. Zar zor krediyle, borçla, harçla insanlarýn aldýðý kamyonudur, traktörüdür, iþ makinesidir. Bunlarýn hiç kimseye yarar getirmediðini görmek ve buna göre tutum almak lazým.”
Aslýnda bunun alt-psikolojisini okursanýz, orada da tam bir “Türkiyelileþmek” yok, daha “bölgesel” bir dil var, ama gene de bir ilerleyiþ diyorum. Oradan yola çýkarak belki PKK’nýn iþlediði cinayetlere de gelir, der ki, “Yahu arkadaþlar, bakýn ordu ve polis içinde “bizimkiler” de var, cinayetler onlarý da hedef alýyor, yapmayýn etmeyin. Bakýn Ataþehir’de yaktýðýnýz halk otobüsü, Diyarbakýr’da yaktýðýnýz otomobil HDP’ye oy veren bir vatandaþa aitmiþ.”
Bana sorarsanýz HDP’yi Türkiyelileþtirecek olan en etkin zemin, silahlý yapýnýn “Ben bittim” dediði zemindir. Onun için HDP, baðýmsýz siyaset yapmak istiyorsa, yatýp kalkýp “Silahlý yapýyý bitirme operasyonu”na destek vermesi lazýmdýr. Ha gayret. HDP’yi PKK’dan kurtaralým.
