Hakem Çoban, Çalýmbay ve vicdan!

Vicdan kiþinin kendini sorgulayýp, yargýlamasýdýr. Bir dostumun çok beðendiðim bir baþka tanýmlamasý var: 

"Ýnsan aklýnýn, eylemlerine verdiði beraat kararýdýr!" der.

Kasýmpaþa-Rizespor maçýnýn hakemi Deniz Çoban artýk giderek yokluðuna inanmaya baþladýðýmýz bu kavramý gündemimize getirdi.

Aklý ile eylemlerini deðerlendirdi ve onlarý aklamadý.

Çoban daha da öteye geçti:

Vardýðý sonucu toplum ile paylaþtý.

Ona bir birey olarak teþekkürlerimi sunuyorum.

Hemen hakemin hatalý kararlarýndan olumsuz etkilenen Kasýmpaþa'nýn Teknik Direktörü Rýza Çalýmbay kardeþime de teþekkürler sunuyorum.

Deniz Çoban'ýn vicdanýný rahatsýz eden yanlýþ kararýndan zarar görmüþ biri olarak, tuttu onu sýcaðý sýcaðýna teselli etti!

Çoban'ýn hatasýný kabullenmesi ve bunu açýkça dile getirmesi bir erdemlilik gösterisidir. O bunu kendine bir prim olsun diye de yapmadý. Gerekli olduðuna inanarak yaptý.

Bunun için daha deðerli.

Bu örnekten çýkarak baþkalarýna da rastlar mýyýz? Pek sanmam. Çünkü toplum bilinci oldukça kirlendi.

Hatalý hakem kararlarýný izlerken bazen çok bozulurum.

Hatalarý bir yorumcu olarak dile getirir, kaleme alýrken öfkelendiðim olur.

Ve kendime sorarým, "Acaba o hakem gece rahat uyumuþ mudur?" diye!

Sanýrým kimileri uyuyamýyor.

Ama bunu biz bilmiyoruz.

Bilmemizde yarar var mý?

Var... Ama? Ya sonra?

Her hakem, ya da onlar adýna MHK açýklamalar yapsa - ki bir ara yaptýlar -nereye varýrýz? Bunu genel olarak yanýtlamamak, ülkemiz deðerlendirme ortalamasýna göre ele almak gerekir.

Öfke ile kararlar veren bir ulus olarak ne kadar doðru yere varabiliriz?

***

Musa Çaðýran'ýn yaptýðýna bakýn!

Osmanlý-Trabzonspor maçýnda tuttu rakibine faul yaptý, hakem çaldý, atýþý yaptýracak. Musa gitti olmadýk þeyler söyledi hakeme ve hakem sarý kartýný çekmek zorunda kaldý. Bu kez o karta sinirlendi hakeme kafa atmaya kalkýþtý! Ve hakem o zaman kýrmýzý kartýný çekti... Hakemin her yaptýðý doðruydu ve bunlarý yapmaya onu Musa zorlamýþtý!

Musa ancak hakem kýrmýzý için davranýnca uyandý. Ellerini tutmaya kalkýþtý. Önünde diz çöktü!

Ama iþ iþten geçmiþti.

Bir öfkeye mahkûm etti her þeyi...

Ve artýk biliyordur... Futbol öfkelerle oynanmaz... Ýnsan kendini öfkelere mahkûm etmemelidir.