Cem Yýlmaz’ý sinema adýna çok önemsiyorum. Onun komedisi beni her daim güldürmüþ, vizyonu ise sinema adýna umutlandýrmýþtýr. Yaptýðý her filmi ayrýcalýklý bir yapým olarak koyarým bir tarafa. Ama filmlerinde ortak sinemasal bir dil oluþturduðunu düþünmüyorum. Çektiði filmlere baktýðýmda neredeyse ortadan býçakla ikiye ayrýlmýþ gibi...
Gora, Arog ve Yahþi Batý, Türk sinemasýnýn absürt komedi adýna verilmiþ en iyi örneklerinden. Zaten bunlarýn dýþýnda Arkadaþým Þeytan, Kahpe Bizans ve Osmanlý Cumhuriyeti filmlerini sayabiliriz. Gerisi ya çok gayri ciddi çekilmiþ ya da sinemasal olarak yerlerde sürünüyor. Cem Yýlmaz’ýn bir de baþka bir komedisi var. Her Þey Çok Güzel Olacak, Hokkabaz ve bu hafta vizyona giren Pek Yakýnda. Bu filmler ise komediden daha çok trajikomik diyebileceðimiz, dramatik yapýsý daha aðýr olan filmler. Neþeli Günler gibi Yeþilçam komedilerine benzettiðim bir türün ürünü gibiler. Bir sinema eleþtirmeni olarak trajikomik filmlerden zevk aldýðým tartýþma götürmez. Ama kiþisel olarak Cem Yýlmaz’ýn absürt komedilerini her zaman tercih ederim. Çünkü aslýnda bu türün iyi örnekleri çok az. Yahþi Batý gibi filmler büyük bütçe ve kabiliyet gerektiriyor. Her sahnesinde izleyiciyi güldürmeniz lazým. Bu da neredeyse sýkýþtýrýlmýþ bir Cem Yýlmaz gösterisindeki performansý gerektiriyor. Onun için kiþisel tercihim, Cem Yýlmaz’ýn bu tür filmleri üretmesi.
Gelelim Pek Yakýnda’ya. Klasik Cem Yýlmaz kadrosu filmde rol alýyor, Zafer Algöz, Ozan Güven, Özkan Uður. Artýk birbirlerini o kadar iyi anlýyorlar ki... Bence Cem Yýlmaz karakterleri zaten onlar için yazýyor. Yeni isimler ise Tülin Özen, Çaðlar Çorumlu, Cengiz Bozkurt ve Zerrin Tekindor. Çaðlar Çorumlu müthiþ, Cengiz Bozkurt anadan doðma komedyen, Zerrin Tekindor ise az sahnesi olmasýna raðmen filme damgasýný vuruyor. Gelelim Tülin Özen’e. Tülin benim için çok özel bir isim. Kariyerine baþladýðý andan itibaren takip ettiðim, izlediðim ve geliþiminden zevk duyduðum bir oyuncu. Bu filmde seyrettikten sonra onun zayýf tarafýný buldum: O komedilerin deðil dramlarýn kadýný bence. Pek Yakýnda filmindeki en zayýf halka da Tülin Özen.
TÜRK SÝNEMASININ 100 YILLIK FÝLMÝ GÝBÝ
Hazýr filmin negatif taraflarýna girmiþken süresinin de çok uzun olduðunu söylemeliyim. 130 dakika süren filmde Cem Yýlmaz’ýn canlandýrdýðý Zafer karakterinin eþi ve çocuklarýyla beraber oynadýðý sahneleri kessek filmden ne eksilir bilemedim. Kliþe dram azalýr ama trajikomik kýsýmlar bir deðer kaybetmez.
Bu filmin komedisi, dramý, izleyicinin beklentisinin dýþýnda çok önemli bir tarafý daha var. O da Türk sinemasýnýn yüzüncü yýlýnda bir aný ve hafýza oluþturmasý. Sinemamýzýn geçmiþine yaptýðý göndermeler, tarihimize bir saygý duruþu. 100. yýlda üretilen filmlerdeki en önemli eksik Cem Yýlmaz tarafýndan kapatýlmýþtýr. Sadece bunun için bile Yýlmaz’a kendi adýma teþekkür ederim. 100. yýlda kimsenin takip etmediði etkinlikler ve konuþmalar yerine bir sinemacýnýn yapacaðý en büyük katký budur. Sinemamýzýn filmini çekmiþ ünlü komedyen.
Ýzleyici tarafýna gelirsek... Bu film izleyici tarafýndan çok beðenilir mi þüphem var. Ama sinema sadece izleyici deðildir. Bazen deli cesaretiyle kaliteyi de göz önüne almak gerekir. Cesaretinden dolayý Cem Yýlmaz tebriði hak ediyor. Bütün bunlara raðmen ben Cem Yýlmaz’dan Yahþi Batý gibi filmler de bekliyorum. Onlarý özlüyorum. Son olarak da filmin kýsa bir özetini geçelim. Eski bir figüran olan korsan DVD’ci Zafer, karýsýnýn boþanmak istemesi üzerine kanunsuz iþlere tövbe eder. Ailesini geri kazanmak için eski sinemacý tanýdýklarýndan oluþan bir ekiple 70’lerden beri çekilememiþ fantastik bir proje olan Þahikalar: Kötülüðün Sonu isimli filmi çekmeye soyunurlar. Kabiliyeti sýnýrlý bir ekiple yola çýkan Zafer’i komik, eðlenceli ve duygusal bir macera beklemektedir.
