20 yaşını henüz doldurmamış 100 gence sormuşlar.
Neredeyse %70’e yakın bir oran hep bir ağızdan konuşur gibi cevaplamış anketi.
“Çok zorluk çekmeden mutlu bir şekilde yaşayıp gitmek”.
İlk bölümü ve öncelikledirilen kısmına takıldım bu cevapta. “Çok zorluk çekmeden”.
Şimdilerde iş hayatına atılmaya hazırlanan ya da birkaç sene sonra iş hayatına atılacak olan gençlerin, 2000 ve yakın yıllar doğumluların damarlarında dolaşan zehrin adı tam olarak bu.
“Çok zorluk çekmek istemeyenler”
Bu grubun bir özelliği de anne-babası zamanında çooook zorluklar çekmiş olduğu için kendi oğlu-kızı bu zorlukları yaşamasın diyenlerden oluşması.
KÖTÜ HABER
1- Zorluk çekmek ya da çekmemek gibi iki seçenek yok hayatta. Evet, bir seçim ve iki seçenek var ama bunlar onlar değil. Ya en baştan sürüneceksiniz bir süre, ya da başta sürünmek zor geliyor ise de bu sefer de hayat boyu kurtulamayacaksınız sürünmekten.
2- Anne-babalar, kendilerinin zamanında yaşadığı zorlukları çocukları yaşamasın isteyerek ve buna göre davranarak çocuklarını edilgen, pasif, hakkını arayamayan ve her zaman yakınlarında birine ihtiyaç duyan bireylere dönüştürüyor.
Tekrarlıyorum. Sürünmemek diye bir şey yok bu hayatta. Sadece bizler, ne kadar sürüneceğimize, orada öğrendiklerimizle daha sonraki yolculuğumuzu aydınlatıp aydınlatamayacağımıza karar veriyoruz.
1- Düşmekten, başarısız olmaktan ve zorluk çekmekten korkmayın. İlk yaptığınız denemede başarılı olma şansınız çok küçük , bunu unutmayın. Bazen yüzlerce kez denemeniz gerekecek. Vazgeçmeyin.
3- Sizin işinizi kolaylaştıran, sizin adınıza o işi yapan, size sırf gençsiniz diye tolerans gösterenler size iyilik değil, kötülük ediyor. Bunu da unutmayın.
Anne-Babalar;
Siz zor bir hayat yaşadınız, çocuğunuza da kıyamıyorsunuz, biliyorum.
Ama kıyamayarak kıyıyorsunuz çocuklarınıza. Akvaryumda büyüttüğünüz çocuklar güçlü akıntılı, dalgalı denizlerde nasıl yüzecek?
Sizin işiniz onların hayatının devamını kendi başına sağlayabilene kadar iyice yetiştirmek. Kendinize bağımlı bireyler haline getirip de “Sen otur oğlum, sen dur kızım ben hallederim” demek değil.
Sürünmezse sürünecek çünkü.
Ya bir kısa süre sürünecek ve sonunda kıymetini bildiği bir güzel hayata kavuşacak.
Ya da hep erteleyecek, topu taca atarak, ha bugün ha yarın diyerek sürünmekten kaçarken sürünecek.
“Yazık benim çocuğuma” diye diye yazık etmeyin.