Mustafa Kemal putlaþtýrýldý derken mecaz filan yapmýyorum.
Bayaðý putlaþtýrýldý (Kendisine raðmen deðil, bizzat kendi iktidarý döneminde, bizzat kendi kontrolünde).
“Atatürkçülük” yahut “Kemalizm” kesinlikle bir putperestlik projesidir.
“Türkler Allah’ý býrakýp Atatürk’e tapsýnlar” denilerek yola çýkýlmýþtýr.
***
5 Aðustos 1935 tarihli Cumhuriyet gazetesinde “Peçesini atan Türkiye” baþlýklý bir haber:
Hâþâ “Atatürk yarým bir ilahtýr; Türklerin babasýdýr. Hiçbir Devlet þefi için hayatýnda bu kadar heykel dikilmemiþtir. Ne Mussolini’nin, ne Hitler’in, ne de Lenin’in anýtlarý onunkilerle ölçülemez.”
4 Ocak 1934 tarihli Hakimiyet-i Milliye gazetesinde Aka Gündüz imzalý bir þiir müsveddesi:
Hâþâ “Atatürk’ün tapkýnýyýz. Herþey (O)’dur. Her yerde (O) var...”
Kemalettin Kamu’nun hezeyanýný da hatýrlayalým:
Hâþâ “Ne örümcek ne yosun / Ne mucize ne füsun / Kâbe Arabýn olsun / Bize Çankaya yeter.”
Bu da Yusuf Ziya Ortaç’ýn Mustafa Kemal tasavvuru:
Hâþâ “Yoktan var ediyor Tanrý gibi her þeyi.”
Behçet Kemal Çaðlar’ýn “Bizim Mevlut” saçmalýðý:
Hâþâ: “Gök kubbenin altýnda birden dize gelerek / Gel ey 19 Mayýs, eþsiz sabah, merhaba! / Ey Samsun’da karaya çýkan ilah, merhaba!...”
Beterin beteri var. Bu da Betin’den:
Hâþâ “Atatürk ekber! Atatürk ekber! Ancak O var: Atatürk!”
Yaþar Nabi’nin ‘sanayi dini’ beyannamesiyle bitirelim:
Hâþâ “Motorlarýn þarkýsý olsun yeni bestemiz, / Yeni din ezanlarý minareler yerine / Bulutlarý püskürten bacalardan okunsun... / Ceddimiz nasýl önce tapardýysa ateþe / Öyle Cunhuriyetle doldurduk kalbimizi.”
***
Mustafa Kemal’in resimlerini her yere asmak, büstlerini her yere koymak, heykellerini her yere dikmek, ismini her yere vermek, “andýmýz”da vs. kendisine mütemadiyen baðlýlýk bildirmek, “Ulu Önder” ve “Ebedî Þef” diye konuþmak, yukarýdaki iðrenç metinlerle beraber düþünülmeli ve bütün bunlarýn “yeni din” projesine ait unsurlar olduðu idrak edilmeli.
La Ýlale Ýllallah.
Ahmedinejad ve tene temas
Sevgili Abdurrahim Boynukalýn’ýn inþallah önümüzdeki Cuma günü bayilerde bulabileceðiniz Sancaktar’ýn yeni sayýsý için yazdýðý “Tokalaþmak yasak, öldürmek serbest” baþlýklý þahane yazýdan bir kesit:
“(Ahmedinejad, Öðretmenler Günü’nde yaþlý bir haným öðretmenin elini öptüðü zaman Ýran’da yer yerinden oynamýþtý. Þimdi de cenaze töreninde Chavez’in annesine sarýldýðý için yer yerinden oynuyor. “Ahlâksýz” diyorlar Ahmedinejad’a) Nikâh düþen hanýma ten temasýnda bu kadar hassas olanlar, Suriye’de yüz binlerce insanýn tenine kurþun, bomba ve Scud füzesinin temas etmesine sessiz kaldýlar. Bir de üstüne zalim Baas rejimine itaati tel kin ettiler.”
