Gazeteci olarak tanıştım Hasan Abi ile... Tanıştığım, gördüğüm, yanında olabildiğim için çok şanslıymışım...
Önceden çok adını duymuş, yazılarını okumuş, açıklamalarını dinlemiş ve “zor zamanların yıkılmazlarından” biri olduğunu öğrenmiştim... Gerçekten zor günlerin adamıydı, davanın direklerinden biriydi... Adam gibi adamdı HASAN ABİ...
Hasan Abi ile ilk karşılaştığımız andan itibaren sanki kanımız ısındı. O bana ne derse desin, abi olarak iyiliğimi istediğini bildiğim için, asla dokunmaz hatta “keşke Hasan Abi bana bir şeyler söylese” diye beklerdim... Espri yapar, çok güzel güler gerektiği zaman da “mesajı verirdi”...
Sevgili dostlar, hatta bir süre sonra “Hasan Abi ile gitmek” fikrine o kadar alıştım ki; gazeteci olarak bir geziye çağrıldığımda, Özel Kalem’den arayanlara sorardım “Hasan Abi geliyor mu” diye...
Birçok yere gittik beraber, gördük, yorumladık, şaşırdık, düşündük... Hasan Abi’den çok şey öğrendim...
Sayın Cumhurbaşkanımızın da dediği gibi “YOL ARKADAŞIYDI”...
Davanın direklerinden biriydi... Yıkılmadı, fikirleri, öğrettikleri, bıraktıkları DİREK olmaya devam edecek...
Sevgili dostlar, Arkadaştı, dosttu... Her şeyden önemlisi ADAM GİBİ ADAMDI HASAN KARAKAYA...
Allah Rahmet Eylesin...
Yerin dolmaz Hasan Abi’m, seni her zaman sevgiyle, rahmetle, minnetle ve özlemle hatırlayacağım...
SEVGİLER...
