Bir Ramazan ayýný daha yolcu ettik. Son orucumuzu, arife gecesini, depremzede kardeþlerimizle geçirmeyi murat etmiþtik. Arkadaþlarýmýzdan davet gelince, kafileye eklendik. Zorlu hava koþullarý yüzünden uçak Hatay'a inemedi, bunun üzerine bizler de Adana üzerinden, Çukurova ve Ýskenderun'dan geçerek, Hatay'a vasýl olduk...
Portakal çiçeðini hiç gördünüz mü? Güzel kokusuyla bizi mest etti, sanki sokaklara esans dökülmüþcesine, hem Adana'da hem Hatay'da baþlarýmýzý döndürdü. Aðacýn altýnda otururken böyle ...pýt diye kucaðýnýza düþüveriyor bembeyaz bir kristal gibi. Hatay en güzel günlerini geçiriyor, bir yandan salkým salkým açmýþ dutlar, bir yandan adeta fýþkýrmýþ güller ile cennetten yansýmalar vaat ediyor Hatay... Ne garip! Bir yanda upuzun mezaristanlar diðer yandan çiçekler, çiçekler, çiçekler... Doðum ve ölüm melekleri ayný anda yaðmýþ galiba bu þehre diyor insan. Tam bir fýtrat bayramý var burada. Ýnsan insan olduðunun ve faniliðinin bilincine varmalý. Ama nasýl? Nasýl da aðýr bir yük bu? Ýþte bu aðýr yükü, tartan bir kent Hatay...
Bu arada yol boyunca Adana'dan baþlayarak, caddelerin kýyýsýnda açýlmýþ çadýrlar, konteynerler, insanýn içini sýzlatýyordu, çünkü yavaþça inen akþamýn karanlýðýnda, sokaða dizilmiþ sessiz çocuklar gibiydi bu çadýrlar...
Ardýndan, Kocaeli Büyükþehir Belediyemizin Hatay Orhanlý'da kurduðu koskocaman bir þehri andýran konteyner kentine vardýðýmýzdaysa, sanki büyük bir savaþ olmuþ da büyük bir sýðýnma kampýna girmiþ gibi hissettim kendimi. Bizler ancak televizyonlardan seyrettiðimiz kadarýný biliyoruz. Ama bu yerleþim merkezinin büyüklüðünü görünce, insanýn ertesi gün nelerle karþýlaþacaðý hakkýnda ilk fikirleri beliriyor zihninde. Burdur Valisi Ali Arslantaþ, Hatay'a koordinatör vali olarak atanmýþtý, depremin 2. gününden beri vazife baþýndaymýþ, daha evvel Hatay'da görev yaptýðý için sahayý çok iyi tanýyor, arý çalýþkanlýðýyla Hatay'ýn yaralarýný sarmaya çalýþan bir Vali... Biz geldiðimizde, AK Parti Genel Baþkanvekili Prof. Numan Kurtulmuþ ve ekibine brifing vermekteydi. Hatay'da tabiri caizse taþ taþ üstünde kalmamýþ, burada çalýþanlarýn saçlarý aðarmýþ, gözlerindeki hüzün insaný sarsacak kadar sahici, herkes elinden gelenin fazlasýný sarf ediyor... Numan Bey ve eþi Sevgi Haným, o gece konteynerlerde kalmaya karar vermiþler. Depremzedelerle açýlan son iftar ve ardýndan birlikte girilecek Bayram heyecaný, hepimizi sarmýþtý.
Arife gecesi de þiddetli bir deprem oldu. Yeryüzü orada hiç uyumuyor sanýrým, her an kýpýr kýpýr...
Kocaeli Büyükþehir Belediyesi büyük iþler yapmýþ ve Baþkan Tahir Büyükakýn Beyefendi, ismiyle müsemma tertemiz iþler yapmýþ burada ve adeta bir hizmet akýncýsý, bir insani himaye kalkaný kurmuþ Hatay'da. Gece, yardýmsever ve gönüllüler için kurdurduðu konteynerlerde kaldýk, yani biz bile hizmetlerinden istifade ettik. Ertesi sabah Bayram namazýnda getirilen Tekbirler, sanki yerinden doðrulmak için direnen Hatay'ýn hali gibiydi, Tekbirlerde gözyaþlarýmýzý tutamadýk. Sonrasýnda Kocaeli Belediyesi'nin kurduðu tam teþekküllü hastaneyi ziyaret ettik. Baþhekim beyin iki evladý depremde vefat etmiþ, burada konuþtuðumuz hemen herkesin bir yakýný depremde vefat etmiþ, ama sanýrým bu insanlar kederlerini ancak baþkalarýna hizmet ederek yatýþtýrabiliyorlar. Mahþeri yaþayanlar birbirlerine sarýlmýþ, birbirlerinin umudu olmuþ.
Ardýndan yine Hatay'da Konya Büyükþehir Belediye'sinin kurduðu konteyner kente vardýk. Burasý da uçsuz bucaksýz bir yaþama alaný, görevliler her haneye tek tek girerek ihtiyaç listesi topluyorlar, çocuklara bayramlýklar daðýtýlmýþ, hepsi rengârenk, yepyeni giysileriyle yanýmýzda yöremizde zýplýyorlar. Ne garip, bir yanda upuzun sesiz mezarlýklar, diðer yanda kucaklarda bebekler, saçlarý örgülü küçük kýzlar, top oynayan oðlanlar. Her þey iç içe burada. Aðýtlar ninnilere, Yasinler ilahilere karýþýyor. Hem hüzün ve keder, hem umut ve direnç...
Sonrasýnda þehri görmek istiyoruz. Þu ortasýndan nehir akan kenarlarýnda sofralarýn kurulduðu, dünyanýn en güzel mutfaðýna sahip, güler yüzlü esnafýyla, konukseverliðiyle, çok kültürlü ortamýyla, selamet yurdu olan Hatay'ýmýzý bir görelim dedik. Baþýndan neler geçmiþ senin ah Hatay!
Ne diyeyim Hatay'ýmýzýn yerinde yeller esiyor. Buradan bir mahþer geçmiþ, buradan bir kýyamet geçmiþ. Öylesine bir alt üst oluþ. Habib-i Neccar'a varmak istiyoruz. Þehrin öte yakasýndan koþa koþa gelerek, insanlarý Hakka davet eden, o geceyi delen nuruyla konuþan adamýn, Yasin Suresi'nin þerefli muhatabý olan büyük Allah dostunun türbesine varalým diyoruz. Orasý da yýkýlmýþ, orasý da gözyaþý denizi olmuþ, adeta tek tek taþlar halinde yýkýlmýþ... Hatay Milletvekili Hüseyin Yayman Beyefendiye rastlýyoruz, saçlarý bembeyaz aðarmýþ, "beni büyüten ablamý, yengelerimi, bacýmý, ailemden çok kiþiyi kaybettim' diyor. Ne diyelim inna lillahi ve inna ileyhi raciun, acý keder, çok büyük...
Uçakta Beykoz Belediye Baþkanýmýz Murat Aydýn Beyefendiyle karþýlaþmýþtýk. Onun Beyazýt Bestami hazretlerinin diyarý olan Kýrýkhan'daki konteyner kentine de gittik. Çadýrlarda hamile ve yeni doðmuþ bebeði olan hanýmlarý ziyaret ettik. Çocuklar rengârenk giysileriyle koþuþtururken, hanýmlar, çileyi sýrtlanmýþ birer dert deðirmeni gibiydi.
Kýrýkhan'da gelincik zamanýymýþ. Bizi binlerce kýpkýzýl gelincikle karþýladý Hz. Tayfur'un makamý. Kýrýkhan, o kadar kýrýlmýþ, o kadar tel tel ayrýlmýþ ki, Beyazýt Bestami'nin türbesinin olduðu yüksek tepe bile paramparça olmuþ. O yýkýk dökük türbede, namaz kýldýk, dua ettik. Hüzünlü gözlerle Amik Ovasýna baktýk ki insanlýðýn yaþayacaðý son savaþ Melheme-i Kübra'nýn (Armegedon) vuku bulacaðý o büyük ve bereketli ova, iþte tam karþýmýzdaydý, Raca Daðlarý ve Afrin, zeytin aðaçlarý, leylaklar, dutlar hepsi kol kolaydý iþte... Ýnsan bu sonsuzmuþ gibi duran güzelliðin hiç bozulmamasýný istiyor. Ýstiyor da sonrasýnda çýkan bozgunculuklar, güzellikleri solduruyor iþte...
Burada yýkýmýn yaþadýðý her ilçede büyük vazifeler üstlenmiþ, yaralarý sarmakta olan il ve ilçe belediyelerini iftihar ederek seyrettik. Bir Bayram gününü, taziyelerden beli bükülmüþ bu þehrimizde, gözü yaþlý kardeþlerimize sarýlarak idrak ettik...
Allah Ýstanbul'umuzu korusun...
