Ýnsan umut etmeden yaþayamýyor....
Dün, yazýyý birlikte üzülme umuduyla bitirmiþtim.
Belki çocuk yanlarým, Belki ölüme karþý yaþamý savunma inancým,
Belki de bu topraklarýn ortak acýlarla yoðrulduðunu bilen hafýzam yaptýrdý bana bunu...
Bilmiyor ve ilgilenmiyorum...
Bildiðim ve anladýðým birlikte üzülmek gibi bir tesellimizin bile olmadýðý...
***
Büyük þirketler ve çalýþtýklarý ajanslar, yeni açýlýþlarýn mesajýný paylaþacak baþka gün bulamadýnýz mý sahiden?
Abartýlý sýfatlar kullanarak geçtiðiniz mesajlara böyle bir günde býrakýn kayýtsýz kalmayý öfke duyuyor insan.
Kapitalizmin bile bir aklý vardýr, neden kullanmak aklýnýza gelmiyor?
Sonra popüler karakterler...
Kimi gazeteci kimi her iþi yapan, kimi oyuncu, kimi sadece baba parasý yemekle meþgul olan...
Allah aþkýna sosyal medyada yediðinizi, içtiðinizi, yaptýðýnýz sporu, gittiðiniz mekaný, bilmem ne kutlamasýný paylaþacak baþka gün, zaman bulamadýnýz mý?
Bu kadar yabancý mýsýnýz gerçekten bu ülkeye?
Ýnsanlarýn caný yanarken sizin kendinizden baþka ilgilendiðiniz baþka bir þey yok mu?
***
Diyelim ki bu kadar kör kapitalist, kendisinden baþka hiçbir þeyi umursamayacak kadar da narsist bir yapýnýz var.
Ýþ yeri, þube açýyor, yeni bir ürünü pazarlamasýný yapýyorsan müþteriye ihtiyacýn var.
Ýnsanlar yaþamýna imrensin, beðensin istiyorsan, o zaman da baþkalarýnýn ilgisine ihtiyacýn var.
Farkýnda deðil misin, ne müþteri olacak halimiz var ne de bir baþkasýnýn yaþamýna öykünecek halimiz.
Biz hikayesi yarým kalan insanlarýn acýsýnda ve o acýdan bile faydalanmaya çalýþanlarýn derdindeyiz.
Yani bizim algýlarýmýz hadým oldu ama siz hala “kaç çocuðun var?” diye soruyorsunuz...
***
Mutlu Aþk Yoktur þiirini bilir misiniz Aragon’un?
Eþi Elsa ile Paris yakýnlarýnda deðirmenden bozma bir evde yaþamýþlardý, hikayeleri büyük aþklar arasýnda gösterilir.
Günün birinde Aragon, mutlu bir evliliði olmasýna raðmen neden Mutlu Aþk Yoktur þiirini yazdýðýný açýklar:
“O þiiri yazdýðým yýllarda Paris Nazi iþgali altýndaydý ve toplumsal mutsuzluðun olduðu bir yerde bireysel mutluluk olamaz diye yazdým o þiiri” der.
Ýnsanlarýn canlarý yanýyorken, yok bilmem ne açýlýþý basýn bülteni yollayanlar ya da “þunu yaptým,bunu tamamladým, ahan bunu da yedim” diyenler:
Anladýk pek alakanýz yok bizimle... O zaman gölge etmemenizi rica edebilir miyiz?
