Hendek zulmünden sonraki hayat

Hendek zulmünden kaçanlarýn sýðýndýðý ilçelerden biri de Midyat’týr. Midyat, Ýdil, Silopi, Cizre ve Nusaybin’e de çok yakýndýr. Bu beþ ilçe ayný aþiretlerin ve kalabalýk ailelerin yaþadýðý bir ada gibidir ve hendek zulmü baþladýðýnda, insanlar yanlarýna hiçbir þey alamadan sadece üzerlerindeki elbiseleriyle, kýþ kýyamet gelip Midyat’a yerleþtiler. Midyat’ta kiralýk bir bodrum katý bile zor bulunuyor artýk.

Zulümden kaçýp gelenler, kiraladýklarý apartman katlarýnda bazen dört bazen beþ aile birlikte kalýyorlar. Kiralarda artýþ olmuþ haliyle.. Aileler güçlerini birleþtirerek bir çeþit komün hayatý yaþýyor, kaymakamlýðýn, AK Partili belediyelerin ve sivil toplum örgütlerinin yardýmlarýyla ayakta kalmaya çalýþýyor ve evlerine dönecekleri günü bekliyorlar.

***

Geçen hafta sonunu Midyat’ta ve bu ailelerle beraber geçirdim. Ýlçe teþkilat baþkanýmýz Melih Güneþtan ve partiden arkadaþlarla beraber, ailelerin yaþadýklarý apartmanlara girdik, çaylarýný kahvelerini içtik. Dertlerini dinledik. Dinledik diyorum ama aramýzda hiç konuþmasak, aðzýmýzdan tek kelime çýkmasa bile, yüzlerine yapýþýp kalmýþ, kalplerini yaralamýþ, onurlarýný kýrmýþ büyük bir acýyý nasýl da yaþadýklarýný anlamak hiç de zor deðildi.

Her dairede dört beþ aile bir arada kalýyor ve aileler genellikle birbiriyle akrabalar. Kiraladýklarý katýn odalarýný paylaþmýþlar kendi aralarýnda. Salon ve mutfak ortak kullaným alaný. Kürtler misafir aðýrlamaktan çok mutlu olurlar. Girdiðimiz bazý evlerde kadýnlarý mutfakta yemek hazýrlarken bulduk. Akþama misafir gelecek diyorlardý.

Babalar endiþeli bir bekleyiþ içindeydi. Hendek zulmü bir gün sona erecek elbette. Buna inanýyorlardý. Ama yýkýlmýþ yakýlmýþ evlerin, iþyerlerinin ya onarýlmasý ya da yeniden inþa edilmesi gerekiyordu, anlattýklarýna göre Cizre’de içinde yaþanabilecek durumda olan binalarýn sayýsý epey azalmýþtý.

***

Bilhassa kadýnlarýn ve çocuklarýn þimdi ve daha sonra, her þey normalleþtiðinde psikolojik desteðe ihtiyaçlarý olacak. O kadar kötü þeyler yaþamýþlar ki, kafalarýnda dolaþýp duran sorulara cevap arýyor ama bulamýyorlar.

Çocuk yaþta biri, þunlarý anlattý:

‘Ellerimize beyaz bayrak veriyor sokaða çýkarýyorlardý. Çuvallara doldurduklarý silahlarýyla beraber aramýza karýþýyorlardý.. Çatýþma çýkýnca da arada kalýyorduk. En sevdiðim arkadaþým yanýmda öldürüldü ve çok korktum, arkadaþýmýn can çekiþerek öldüðü o aný hiç unutmayacaðým.’

***

Çocuklar karne alamadýklarý için çok üzgündüler. Elime sarýlýp, okula gitmek istediðini söyleyen çocuklar oldu. Midyat’ta bine yakýn çocuk okula kayýt yapmýþ. Ama ha bugün ha yarýn nasýlsa geri dönülecek diye çoðunun kaydý yapýlmamýþ.

Cizre’den gelen bir çocuk, ziyaret bitip ayrýlmak için kapýya yöneldiðimizde yanýma geldi ve karnesini istedi. Öðretmeni bu sene demiþ ‘hiç þüphem yok takdir alacaksýn..’ Ýþte o takdirin yazýlý olduðu karnesini alamadan ailesiyle beraber Cizre’den çýkýp gelmiþ. Ýsmini yazdý arkadaþlar, Cizre’den karnesini getirtip ona vermek için..

***

Hendek zulmünü bu halka reva görenler, o zulmünün ortasýndan kaçýp gelenlere hain ve mücadele alanýný kaçýp terk eden hainler gözüyle bakýyor. Oysa halk bu felaketin neden yaþandýðýný bile bilmiyor. Özyönetim mi? Ýyi ama hendek zulmünün yaþandýðý ilçelerde halk % 95 oranýnda oyunu gidip HDP’ye vermiþ. Bu ilçeleri zaten HDP, PKK’nin hiçbir yasallýðý ve meþruiyeti olmayan örgütleriyle beraber yönetiyor ve devlette bu durumu kalýcý barýþ ve çözüm hatýrýna görmezlikten geliyordu.. Þimdi kim, karnesini alamadýðý ve okula gidemediði için aðlayýp duran, kahreden bu çocuklara, oturup gerçeði anlatabilecek? Hendeklerin ulvi amacýný (!) hendeklerin önünde verdiði pozlarla anlatan Hasan Cemal mi? Yoksa PYD’nin ‘DAÝÞ’e karþý savaþan yegane karasal güç olmasýna raðmen Cenevre’ye neden çaðrýlmadýðýna þaþýran Cengiz Çandar mý?

Ýsmi Halime... Yazýmdaki fotoðrafta göreceksiniz. Lise öðrencisi. Yaralanmýþ ve ailesiyle beraber yaralý haliyle kaçýp Midyat’a gelmiþ. Ýstanbul’da tedavi görmüþ. Masumiyetin ve saflýðýn ihtiþamý içinde parlayan o güzelim gözlerinin içine vurulduðu o anýn korkusu sinmiþ gibiydi.

O vurulma anýný Halime hiç unutmayacak.. Halk olarak biz de unutmayalým derim, unutmayalým ki Halimeler bir daha asla, böyle apansýz vurulmasýn diye..