Henüz gerçek bir insan deðilim

Amerikan baðýmsýz sinemasýnýn prenslerinden Noah Baumbach’ýn imzasýný taþýyan

Frances Ha filmi, dört baþý mamur bir karakter yaratmayý baþarýyor.

Amerikan baðýmsýz sinemasýndan tipik bir New York ekolü filmi Frances Ha. Kentin bohem yaþamýný genç bir kadýn gözünden siyah-beyaz görüntüleyen,Woody Allen’a ve  Fransýz Yeni Dalga hareketine saygý du ruþunda bulunan sevimli bir komedi.Frances Ha’nýn yönetmeni Noah Baumbach, özyaþam öyküsünden izler taþýyan Mürekkep Balýðý ve Balina, Margot Düðünde, Greenberg gibi kendine özgü mizahýyla dikkat çeken filmlere imza attý. Brian de Palma’nýn etrafýnda toplanan New York- Paris hattýnda buluþan entelektüel sinemacý çevresine dahil. Filmde Baumbach kadar ayný zamanda kýz arkadaþý olan baþrol oyuncusu ve senaryo ortaðý Greta Gerwig’in de imzasý fark ediliyor. Öz ailesinin filmdeki ailesini canlandýrmasý, aslen Kaliforniyalý olan Gerwig’in týpký kahramaný Frances gibi Sacramento’dan New York’a gelip bohem hayata tutunma çabasý öykünün otantikliðine iþaret. Baumbach ise Frances Ha’yý týpký kendisi gibi seçkin Vassar Koleji mezunu yaparak karakterine kendinden bir þey katmayý ihmal etmemiþ. Baumbach, Woody Allen temalarýna önceki filmlerinden aþina olduðumuz antipatik karakterler etrafýnda dönen soðuk mizahý eklemiþ. Bir tutam da Fransýz Yeni Dalga serpmiþ filmin üzerine. En en çarpýcý yaný siyah-beyaz oluþu. Renkli çekilse o tuhaf mizahý, alttan alta iþleyen hüznü bu kadar þiirsel biçimde yansýtamayabilirdi. Üstelik siyah-beyaz oluþu ilk dönem Woody Allen filmlerinin yaný sýra Godard ve Truffaut’nun Yeni Dalga’yý temsil eden ilk filmlerine yaptýðý göndermeleri belirgin kýlýyor. Georges Delerue’nün müziklerine yer verilmesi, Gershwin kullanarak Yeni Dalga ve Woody Allen referanslarýný pekiþtirir.

Dört baþý mamur bir karakter

Roma’ya Sevgilerle filminde oynayan Gerwig bir de Frances Ha’yý canlandýrýnca hemen Mia Farrow ve Diane Keaton ile karþýlaþtýrýldý. Onlar misali bir Amerikan baðýmsýz sinemasý New York esin perisi olacaðý söyleniyor. Performansýnýn inandýrýcýlýðýna bakýnca pek de olanaksýz deðil bu öngörü. Frances Ha, mezuniyetinin üzerinden beþ yýl geçmesine raðmen bir baltaya sap olamamýþ. Hayatta en çok, yakýn arkadaþý Sophie’ye (Sting’in kýzý Mickey Sumner) baðlý. Onunla ayný evi paylaþtýðý için erkek arkadaþýnýn birlikte yaþama teklifini reddedecek ve hayatýný neredeyse Sophie üzerine kuracak kadar seviyor onu. Ama Sophie onun “Ayný kiþiyiz, sadece saçlarýmýz farklý” derecesindeki iliþki biçimine aldýrmayýp bir finansçýyla Japonya yolunu tutunca da daðýlýveriyor. Film boyunca kendisini “Henüz gerçek bir insan deðilim” diye tanýmlayan Frances’in bir ev, bir iþ, bir aidiyet arayýþýný izliyoruz. New York’un bohem hayatýnda evlerinin içinden giysilerine kadar bir tarz sergileyen karakterler arasýnda gezinen Frances, kentli, eðitimli, hoþ bir genç kadýnýn kendine güvenine sahip ama bir o kadar da hayata dair güvensizliklerinden mustarip. “New York’ta sanatçý olma masrafýný ancak zenginler karþýlayabilir” gibi hoþ dokundurmalar yanýnda boþ konuþma rekoru da kýrýyor! Film bizi Frances’in yanýna çekmeye, onu sevdirmeye yeltenmiyor. Ama uygun bir mesafeden onu anlayabilmemizi saðlýyor. Kendine özgü konuþma biçimi, sarsaklýðý ve sevimliliðiyle Frances Ha dört baþý mamur bir karakter olarak beyazperdede beliriyor. Filmin baþarýsý da bu olsak gerek.

FÝLMÝN KÜNYESÝ

Yönetmen: Noah Baumbach

Senaryo: N. Baumbach, Greta Gerwig

Görüntü: Sam Levy

Oyuncular: Adam Driver, Mickey Sumner, Michael Zegen ve Greta Gerwig, Yapým:  ABD, 2012, siyah- beyaz

Süre: 86 dakika.