Fenerbahçe nereye koşuyor sorusunu unuttuk artık. Varsa yoksa “Amcam Advocaat kalsın mı, gitsin mi?” konuşulmaya başlandı. Bence gelişi muhteşemdi, gidişi daha muhteşem olacak. Fenerbahçe yönetimi neyi bekliyor ki? Ver eline heybesini, yolla memleketi Hollanda’ya. Takımın başında olsa da olur, olmasa da.
Lig maçlarının bitmesine dokuz hafta kala bizlere böylesine yorum yaptıran Advocaat amcaya küstük. Öyle bir hale geldik ki, “Ondan gelecek hayır yüce Allah’tan gelsin” demeye başladık. Şimdi Aykut Kocaman gündemimize oturdu. İyi, hoş, güzel de şöyle geriye dönüp bakıyorum; saygıdeğer başkanımız Aziz Yıldırım, Aykut Kocaman’la Fenerbahçe’yi şampiyon yaptıktan sonra, mutlu son keyfini yaşamadan onunla yolları ayırdı. Yetmedi, aynı Aziz Yıldırım, şampiyonluğu kazandıran teknik direktörlerin başarılarını görmezden gelerek takımı kendisinin şampiyon yaptığını, teknik adamların ise Fenerbahçe’de yetersiz olduğunu açıklamıştı.
Şimdi ne oldu da tekrar Aykut Kocaman’a döndü? İpe-sapa gelmez konuşmalarının ardından bana göre günah çıkartıyor.
Her neyse.. “Yanlış hesap Bağdat’tan döner” derler. Eğer Aykut Kocaman’a şampiyon olabilecek bir kadroyu teslim etmezse, korkarım umduğunu da bulamaz.
Aykut Kocaman kardeşimizin inanılmaz teknik adamlık deneyimleri geçirdikten sonra Fenerbahçe takımının başına getirilmesi dört dörtlük bir karardır. Artık yabancı teknik adam hayranlığından vazgeçelim. Onlar Türkiye’deki görevlerine yamuk bakıyorlar. Beyefendi kafasına göre takılıyor, canı sıkıldıkça Hollanda’ya gezmeye gidiyor. Takımın başınna da yardımcılarını bırakıyor. Böyle bir teknik adamlık anlayışının Fenerbahçe’yi ne hale getirdiğini Metin Şentürk bile görmüş oldu (!)
Top bir kez daha sende Aziz Yıldırım. Bu kadar olayların içine girip çıkmak artık doğruları görmeni söylüyor bize. Fenerbahçe için yüreği çarpan herkesin mutlu olacağı bir takım oluştur ki, şampiyonluğa koşsun. Ortaya koyduğu futbolla da alkışlanan olsun isteriz.
