Bir adam, ölümün kol gezdiði topraklarda, kelle koltukta çalýþýyor.Tüm refleksleri ister istemez hayatta kalmaya yönelik.Ama hisleri ve düþünceleri bulunduðu yerde deðil memleketinde... Bayram gününü evinden uzak geçirdiði için ailesinin gönlünü yolladýðý çiçekle almaya çalýþýyor.. Ýnsan doðasý gereði bencildir, hele tehlike altýndaysa... Savaþta, yanýndaki arkadaþýna kurþun geldiðinde ilk tepkisi iyi ki bana gelmedi diye sevinmesi bundandýr. Öðrenilen birþey deðildir bu bencillik, iç güdüseldir daha çok... Darfur’da mülteci kampýnda büyüyen çocuklarýn yardým kamyonu gediðinde az önce oyun oynarken arkadaþ olduklarýný unutup rakip haline gelmeleri de bundandýr..
***
Baba olmak sadece lafla olmaz ya da biyolojik yakýnlýkla da.... Her sevgi fedakarlýk ister ama en fazla evlat sevgisi fedakarlýk yaptýrýr insana...O zaman ekmek neredeyse kalkar gidersiniz, normal zamanlarda almayacaðýnýz riskleri gönül rahatlýðýyla alýrsýnýz....
***
Anne olmak, eþ olmak da kolay deðildir aslýnda... Beklemek ve belirsizliktir insanýn en çok canýný sýkan...Kötü haberden korkarak, çalan her telefona hem umut hem de endiþeyle uzanmak,uzak bir coðrafyada esir alýnmýþ, aðýr ithamlar yöneltilmiþ eþiniz için dimdik ayakta durmak...
Gücünüz yettiðince her yere koþmak, haklýlýðýnýzý anlatmak, itiraz sesleri daha yüksek çýksýn diye koþturmak, gördüðünüz tek bir vesikalýk fotoðrafa ‘iyi ki hayatta’ diye sarýnmak kolay deðildir...
***
Suriye’de esir tutulan kameraman Cüneyt Ünal ve eþi Nuran Ünal’dan söz ediyorum... Çok zor günler, haftalar geçirdiler... Tam 88 gün boyunca ancak yaþayanlarýn bilebileceði dertlere dayandýlar...
Cüneyt Ünal’ý hiç tanýmam ama bir savaþýn ortasýnda olup da, uzakta olduðu için bayramý buruk geçirecek ailesine teselli olsun diye çiçek yollayan adam adam gibi adamdýr... Bu hikaye mutlu sonla bitti, iyi ki de öyle oldu ama öyle olmayabilirdi...
Çalýþanlarýný birer sayý ve onlara ödenen maaþý maliyet tablosunda artý olarak gören tüm yöneticiler, bu hikayeden umarým payýnýzý düþeni almýþsýnýzdýr....
