Galiba beceremeyeceðim, bu bayramda da, þöyle suya sabuna dokunmayan cinsten umutlu bir bayram yazýsý yazamayacaðým.
Yazabilenleri oysa ne çok kýskanýyorum bir bilseniz.
Sessiz bir sahil kasabasýnda olmak vardý bugün. Bütün siyasi kavgalardan ve tartýþmalardan uzak birkaç gün geçirmek ne iyi olacaktý diye düþünüyorum bir an için. Ama o da olmadý. Oðlumuz Zerdeþt’i ameliyat ettik ve o hala kendini toparlayabilmiþ deðil. Birkaç saat sürecek bir yolculuða katlanamazdý. Bu bayramý bu yüzden ailece Ankara’da geçiriyoruz.
Akdeniz akþamlarýnda, bir deniz kenarýnda elini tutmak ve yaþadýðý zor günlerin ruhuna bedenine verdiði huzursuzluðu hafifletecek kýsa bir tatil bize de Zerdeþt’e de çok iyi gelecekti belki.
Bu bizi mutlu edecekti, kýsa bir süre de olsa unutup gidecektik hep beraber, dünyanýn bin bir türlü derdini, acýsýný.
Düþünüyorum da her þeye raðmen, Türkiye bayrama baþka coðrafyalar,a baþka ülkelere göre huzur içinde giriyor..
Korkularýmýz azaldý, çözüm sürecinden bu yana ölümler yaþanmýyor.
Oysa yaný baþýmýzda kan ve gözyaþý var. Ýnsanýn insana zulmü, müslümanýn müslümana zulmü var.
Ýçimde tuhaf bir burukluk var..
Bu bayram, kendi adýma en çok katliam korkusuyla bayrama giren akraba halklarý, birbirlerine kirve olmuþ halklarý düþündüm.
Darbe günlerinin, öncesini ve sonrasýný yaþayanlar çok iyi bilirler.
Evinizin kapýsý ne zaman çalacak, ne zaman alýnýp götürülecek ve nerede iþkenceli zorgulardan geçeceksiniz diye korku içinde beklersiniz. Geleceðe iliþkin bütün düþlerinizi ertelersiniz.Tek isteðiniz hayatta kalmaktýr, sonrasý Allah kerim diye düþünürsünüz..
Þimdi Suriye’de yaþayan insanlar daha beter bir dönemden geçiyor.
Kürtler, Araplar, Türkmenler, Süryaniler, Ermeniler..Onlar sýnýr ötesinde yaþýyorlar. Gelecekle ilgili beklentileri elbette var, ama içine sürüklendikleri kirli bir iç savaþ yüzünden o beklentiler tamamen belirsiz bir tarihe ertelenmiþ durumda.
Ýstedikleri tek þey sürgünlüðe, muhacirliðe zorlanmadan doðup büyüdükleri topraklarda kalmaya devam etmek.
Öldürülme ve toplu katliamlara uðrama korkusu yaþamadan tabi..
Çünkü on binlercesi katledildi, yüz binlercesi mecburi göçün yollarýna düþtü.
Kalanlarsa þimdi birbirinden korkar hale geldiler. Aileler, aþiretler varlarýný yoklarýný silaha yatýrýyorlar.
Onlarý, korkusuna kapýldýklarý katliamlardan, Esat’ýn zulmünden koruyan bir uluslar arasý güç, katliamlara dur diyecek adil bir uluslar arasý toplum yok çünkü!
Oysa onlar bir zamanlar birbirlerine kýz alýp veriyorlardý.
Þimdi þüphe ve endiþe içinde yaþýyorlar..
Ama birileri de, bu korkularý siyasete tahvil etmekle meþgul.
Kürtler Rojava’da katliam var diye çýðlýk atýyorlar.
Araplar, Türkmenler, Kütler’den korkmaya baþladýlar.
Sanki geçmiþte Türkiye’de yaþanan bir trajedi Suriye’de de yaþanacak gibi görünüyor.
1984’ten sonra Türkiye’de her ne olduysa þimdi de birileri Suriye’de o olsun istiyor.
Köyler boþalsýn, coðrafya insansýz hale gelsin, herkes herkesten korksun, kimse kimseye güvenmesin, kimin eliyle gerçekleþtiði belli olmayan faili meçhul cinayetler sürüp gitsin ve bütün bu acýlar üstünden yeni bir siyasi alan, yeni bir siyasi kimlik inþasý mümkün olsun istiyorlar..
Ýstanbul’dan Rojava’ya selam çakmak kolay, ama maalesef Rojava dediðiniz coðrafya her an telafisi mümkün olmayan bir trajediyi yaþamakla karþý karþýya..
Kürdüyle, Arabý, Türkmeni ve Süryanisiyle..
Suriye’de her þey Türkiye’de yaþadýðýmýz ve þimdi içinden çýkmaya ve uyanmaya çalýþtýðýmýz bir kabus gibi yaþanýyor sanki.
Ne kadar çok Arap, Kürt, Süryani, Türkmen ölür ve öldürürse kimlik ‘inþasý’ o ölçüde mümkün olacak.
Farkýnda mýsýnýz Suriye’deki siyasi gruplarýn derdi barýþ inþasýna giden yola bir taþ koymak deðil artýk. Yangýndan mal kaçýrýr gibi herkes kendi derdinde, kendi statüsünün peþinde. Baþkalarýnýn acýsýný yok sayarak kendi acýlarýný meþrulaþtýrmaya ve benzerini Türkiye’de gördüðümüz bir maðduriyet psikolojisi yaratmaya çalýþýyor insanlar
Bu hal böyle devam ederse, kanaatim o ki, en büyük zararý da maalesef Kürtler görecek.
Geçmiþte Türkiye’de olduðu gibi.
Bu bayram gününde katliam korkusu sardýysa içimi, ve kabul ediyorum tabi, hiç de iç açýcý bir bayram yazýsý yazamadýysam, sebebi budur.
Herkese barýþ ve huzur dolu bir bayram diliyorum.
