Okumakta olduðunuz bu gazetenin, bence, çok özel bir yazarý var: Yakup Köse...
1981 doðumlu, büyük evladýmla yaþýt. 1996 yýlýnda, yani, henüz 15 yaþýnda, Antalya Ýmam Hatip Ortaokulu’nda okurken, o sýrada yaþanmakta olan Çeçenistan Savaþý ile ilgili bir gösteriye katýldý, o gösteride, çevresindekilerin yaptýðý ama, savcýlara da belirttiði gibi kendisinin gerçek anlamýný bilmediði bir iþaretle, sloganlar attý. Tek suçu buydu...
Geldiler, 15 yaþýndaki bir çocuðu gözaltýna aldýlar, aðýr iþkence yaptýlar, zorla bir takým kaðýtlar imzalattýlar, çocuk mahkemesinde yargýlanmasý gerekirken o dönemin ünlü Devlet Güvenlik Mahkemesi’nde (DGM) yargýladýlar, idama mahküm ettiler!..
ÝBDA-C üyesi olduðu gerekçesiyle verdikleri bu cezadan sonra, çocuk olduðunu hatýrladýlar, cezasýný 18 yýl 8 aya çevirdiler, 10 yýl hapiste yattý...
Cezaevindeyken yaþamaya zorlandýðý “Hayata Dönüþ” operasyonunda yaralandý, bir arkadaþý gibi ölebilirdi, ondan da ceza aldý...
Uzatmayacaðým... Yakup Köse’nin yaþadýklarý 90’lý yýllara damgasýný vurmuþ “darbe hukuku”nun açýk örneðidir. Þimdi özgür, genç bir yazar olarak görüþlerini bu gazeteden paylaþýyor, iyi de oluyor, STAR yönetimini çocuk yaþta ülkenin hoyratlýðý ile karþýlaþmýþ Yakup Köse’yi sarýp sarmaladýðý için tebrik ediyorum...
Bir vicdan azabý: Ýlhan Çomak...
Ýlhan Çomak, 1973 doðumlu. 1994 yýlýnda Ýstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coðrafya Bölümü’nde öðrenciyken gözaltýna alýndý. Tam 16 gün çok aðýr iþkence gördü, o da Yakup Köse gibi önüne getirilen kaðýtlarý imzalamak zorunda kaldý. “PKK adýna orman yakmak” ve “bölücülük” suçlamalarýyla tutuklandý, tam 6 yýl sonra “Devletin hakimiyeti altýndaki topraklardan bir kýsmýný devlet idaresinden ayýrmaya matuf eylemlerde bulunmak”tan idam cezasýna çarptýrýldý! Bu ceza, “iyi hali” dikkate alýnarak müebbet hapse çevrildi. “Orman yangýnlarýna sebep olma” suçlamasýndan ise beraat etti. Cezasý ayný yýl onandý, Çomak, 2001’de, yargýlandýðý DGM’de askeri hakimin bulunmasý nedeniyle Avrupa Ýnsan Haklarý Mahkemesi’ne (AÝHM) baþvurdu, mahkeme 2006’da yeniden yargýlanmasýna karar verdi, bu karar çýktýðýnda zaten 11 yýldýr “tutukluydu...”
Bitmedi... Türk mahkemelerinin AÝHM kararýný uygulamasý için 8 yýl daha tutuklu bekledi, uzatmayayým, Ýlhan Çomak þu anda 22 yýldýr tutuklu, son olarak 22 Aralýk’ta hakim önüne çýktý, o mahkeme de, 22 yýl önce iþlediði suçun delillerini karartabileceði gerekçesiyle “tutukluluk halinin devamýna” karar verdi...
Ýlhan Çomak, 21 yaþýnda girdiði cezaevinde þu anda 43’üncü yaþýný tamamlamak üzere... Bütün gençliði tutuklu olarak geçti, hukukun, yaþamýnýn geri kalaný için ne tasarladýðý ise büyük bir muamma...
En aðýr cezaya çarptýrýlmýþ olmasý halinde bile, bu, cezaevinde geçirdiði 22 yýlý karþýlayacak mý?
Fikirlere göre adalet olamaz...
Ýlhan Çomak, bir PKK sempatizaný olarak cezaevinden çýkabilir, siyasi tercihini HDP üyeliðinde kullanabilir, teröre bulaþmadýkça, bu satýrlarýn yazarýna çok ters gelen fikirlerin savunucusu olarak karþýmýzdaki yerini alabilir...
Hatta... Aylardýr bu ülkenin aslan gibi evlatlarýný þehit eden o kanlý terör örgütünün “bindirilmiþ sempatizan kýtalarý” adliye koridorlarýný belki de kendileriyle fikirsel hiç bir baðý kalmamýþ bu insaný kullanarak bir “meydan okuma arenasýna” çevirmeye kalkabilirler... Bunlara Gezi’den tanýdýðýmýz bazý portreler, hatta mahkeme koridorlarýnda yabancý diplomatlarýn selfie’sine sýðýnan tipler de katýlabilir...
Bunun hiç bir önemi yoktur...
Yakup Köse’nin de yazdýðý bazý yazýlara þahsi çekincelerim var, eðer, çok yanlýþ bulduðum bir konuyu derinleþtirirse, bu sütundan o genç adama da yanýt hakkýmý kullanabilirim...
Ama, hukuk, “müesses nizamýn” fikirlerini “sakýncalý” bulduðu sanýklara farklý davranamaz...
Özellikle 90’lý yýllarýn “örtülü darbe yýllarýnda” iþkence altýnda alýnmýþ ifadelere dayanan DGM kararlarý karþýsýnda fikri ne olursa olsun, her insanýn kendini aklama ve özgürlüðünü arama hakký da vardýr...
Ýlhan Çomak, yarýn, (12 Nisan 2016-Salý) bir kez daha mahkeme önüne çýkacak, bir kez daha, yýllardýr aktarmaktan belki de kendisinin de sýkýldýðý öyküsünü anlatmaya çalýþacak...
Eðer...
Yine, “tutukluluk halinin devamýna” kararýyla cezaevine dönerse, koðuþunda uykuya yatarken bi’tek kiþiyi düþünsün: Ben uyumuyor olacaðým...
