Ýsrail Filistinlilere her zulmettiðinde... Evlerinden attýðýnda. Kadýnlarý çocuklarý genç kýzlarý vurup öldürdüðünde. Mescidi Aksa’ya tasallut ettiðinde. Gazze’yi her bombaladýðýnda ve konu Birleþmiþ Milletlere taþýnýp da o malum sonuç her çýktýðýnda.
Gök kubbe geçmedi baþýmýza.
Suriye’de Esed rejiminin kitlesel katliamlarýnda… Her þeyin en baþýnda, sýrf o duvara slogan yazdýlar diye ortaokul öðrencilerinin bedenleri parçalandýðýnda. Yüzbinlerce insan hapishanelerde iþkenceden inlediðinde öldüðünde. Meydanlar pazarlar okullar hastaneler camiler durmadan bombalandýðýnda. Kimyasal gazlar insanlarý zehirlediðinde. Milyonlar evinden, yerinden olduðunda. Kadýnlar tecavüze uðradýðýnda. Çocuk cesetleri kýyýlara vurduðunda. Donmuþ bedenleri zeytin aðaçlarýnýn altýnda bulunduðunda. Ve Birleþmiþ Milletler sustuðunda.
Daðlar yürümedi üstümüze.
Ýran mezhepçi terörist sürüsünü Irak’tan sonra Suriye’ye sürdüðünde… Jeo-stratejik hesaplarla Sünnileri katlettiðinde. Evlerini yaktýðýnda, ocaklarýný yýktýðýnda. Þebbihalar Müslüman haremine saldýrdýðýnda. Halepli kadýnlar genç kýzlar o korkuyla canlarýna kýydýðýnda. Körfezle rekabeti Yemen’e taþýdýðýnda ve Suriye’de yaptýklarýnýn bir benzerini Yemen’de yaptýðýnda. Birleþmiþ Milletler usulen homurdandýðýnda.
Yer çekilmedi altýmýzdan.
“Medeni” Avrupa her gün biraz daha “vahþi”leþirken. Irkçýlýk ayrýmcýlýk aþýrýcýlýk ve zenofobi yükselirken. Ýnsanlar sokak ortasýnda aþaðýlanýrken, saldýrýya uðrarken. Türkiye’de çocuk kadýn demeden insan öldüren PKK’lýlar ve FETÖ’cüler Avrupa baþkentlerinde kabul görürken.
Ölüm korkusuyla kendisine sýðýnan insanlarýn botlarýný kasten batýrýlýrken. Biçare insanlarý dikenli tellere, denizlere, çizginin ötesine sürülerken.
Avrupa’nýn kubbesi vicdanýn ve hukukun üzerine çökerken.
Ýnsan kalemle yazdýðýný yaptýklarýyla sildi.
Asya’da eksilmezken örgütlü kötülük. Çin Müslüman Uygurlulara devlet eliyle zulmederken. Ýnsanlar kamplara toplanýrken, haklarýyla beraber onurlarý ayaklar altýna alýnýrken. Mahremleri kirletilirken. Tecavüz serbest, aðlamak yasakken. Hindistan’da camiler yakýlýrken. Müslümanlar taþlanýrken, sopalarla öldürülürken.
Myanmar’da insanlar doðduklarý topraklardan atýlýrken. Soylarý kýrýlýrken. 50 yýlda 200 bin Müslüman katledilirken.
Kara kýtanýn kaderi son asýrda da deðiþmemiþken. Açlýðýn kýtlýðýn sömürünün hükmü aynen sürerken.
Ve insan eliyle kurulu düzenin sahipleri kibirle susarken.
Yeryüzü “insan”a dar geldi.
Önce daðlarýn, denizlerin, iklimlerin düzeni bozuldu.
Hazzýn, hýzýn, kibrin körlüðündeki insan, her þeyin sahibi benim sandý.
Büsbütün zarardaydý.
Çin’in Wuhan þehrinde göze görünmez bir “þey” peyda oldu. Adýný Covid-19 koydular.
Covid-19 hýzla yayýldý dünyaya. Bedenine girdiði insanýn ciðerini ele geçirdi, boðazýný sýktý. Ayakta olanlar yere düþtü. Ölenler boðularak öldü.
Bir günde 3 bin, üç ayda 30 bin insan…
Ölüm korkulu, acýlý ve yapayalnýzken geldi.
Kimseyle vedalaþamadan.
Evinden sevdiklerinden uzakta.
Uðurlamaya bile kimse gidemezken peþinden.
Kurulu düzen alt üst artýk, bilinen her þey. Ekonomik sistem tepetaklak.
Dýþa açýlýn denilen çaðda içe kapanmak zaruret.
Devletler aciz, BM-AB gibi birleþik yapýlar darmadaðýn, Batýnýn imajý yerle yeksan.
Devletler gibi insanlar da kaçýyor birbirinden.
Arz üzerinde tarihin hiçbir döneminde olmadýðý kadar hareketli olan insan, aniden durduruldu.
Eve döndü, mecburen.
Kalbine dönecek mi?
Sýnanmakta…
