İnsanın insandan çektiği

Bilim kurgu, sinemada insan zekasını en yüksek tondan sergilediği türdür. O yüzden bilim kurgu sineması benim için önemlidir. Star Wars’u ilk kez sinema salonunda seyrederken uzayda uçan harflerin hemen ardından koskoca bir uzay gemisinin yakın çekimde perdede geçtiği anı unutamam. Şimdi bütün B sınıfı bilim kurgularda yapılan bu jenerik o dönemde insanların beynini uçurmuştu. Video döneminde 1968 yılı yapımı 2001 Uzay Macerası filmi için de aynı şey geçerli. 1970’ler ve 80’lerde artık iyice kendini gösteren kapitalizm karşıtlığı bilim kurguda yeni bir kötü yaratır. Uluslararası şirketlerin devletlerin veya imparatorlukların önüne geçtiği galaktik savaşlar dönemidir bu. Tabii aslında gerçek hayatta globalizmin iktidarına verilen bir cevap da sayılabilir. Belki de bunun en büyük örneği James Cameron’un Avatar’ıdır. Orada da büyük bir şirketin silahlı güçler sayesinde başka bir gezegeni sömürme ve köleleştirme çabası anlatılmaktadır. Bu hafta vizyona giren Bilim Kurgu Bölüm 1: Son Savaşçı aynı konuyu işliyor. Tüm dünyanın yönetiminin Exor adlı şirketin eline geçtiği distopik bir gelecek. Gelişen teknoloji ile insanoğlu diğer  gezegenlere ulaşmış, Exor gezegenler arası bir koloniyi yönetmektedir. Exor biyogenetik deneylerle yarattığı mutasyon geçirmiş dev yaratıkları, insan popülasyonunu engellemek ve isyanları bastırmak için asker olarak kullanır. Kane Sommerville ise geçmişte yaptığı hatalardan dolayı sürgüne gönderilmiş, Exor pilotudur. Küresel kriz nedeniyle Exor’un bazı gezegenlerde nüfusu yok etmeyi planladığını öğrenince, gezegenin başkentindeki 11 yaşındaki kızını kurtarmak için harekete geçer. Bunun için esrarengiz bir geçmişe sahip hapishane kaçağı Sy Lombrok’la güçlerini birleştirir. İnsanlığı kurtarmak için 22 saati kalmıştır. Filmin Avatar gibi başyapıt olduğunu söylemek zor. Ama son dönemlerde çizgi roman uyarlamalarıyla çölleşen bilim kurgu diyarına da yeni bir soluk getirdiğini düşünebiliriz. Burada önemli olan ise filmin Avustralya yapımı olması ve yönetmeni Shane Abbess’in gelecek için büyük umut vaat etmesi. Daha önce Infini’yi çeken yönetmen özellikle sinematografisiyle bu başarıyı yakalıyor. Her ne kadar ortada bir çocuk oyuncunun yer alması, filmin öyküsünün yine ergenlere göre anlatılması filmin elini zayıflatsa da bir şirketin kötücüllüğünün peşinden gitmesi filmi önemsememize sebep oluyor. Film geniş ve parlak alanlarda geçiyor. Zaten bu alan seçimi bilim kurgu sineması için bir imza gibi. Star Wars ve Dune’daki çöl çekimleri ve o coğrafyanın yarattığı insan algısını zorlayan boşluk hissi bu tür filmler için vazgeçilmez bir atmosfer yaratıyor. Bilim Kurgu Bölüm 1: Son Savaşçı’da bunu iyi kullanıyor. Oyunculara gelince Kellan Lutz Twilight’tan hatırlayacağımız bir isim. O filmde Vampir ailesinin bir üyesi olan Lutz kabiliyeti sınırlı bir oyuncu. Bu filmde öyle büyük bir başarı tutturduğu söylenemez. Avustralyalı oyuncu Daniel MacPherson ise Yüzbaşı Kane rolünde daha başarılı. Negatif kahramana daha uyan bir fiziği var. Kısacası eksikleri olan ama bilim kurgu severlerin kaçırmaması gereken bir yapım.