O müthiþ kafa golünü attýðýmýz ana kadar, Beþiktaþ’ýn “Büyük ve özgüvenli takým” havasýný veren hem bilinçli hem soðukkanlý futbolu vardý. Ne zaman ki gol yedi; kurgusu/düzeni/morali bir anda alaþaðý oldu. Þaþkýnlýk, telaþ ve hatta panik; her yanýný kapladý.
Zaman geçiyor, kontrol dýþý davranýþlar sürüyordu. Takým yeniden rayýna tam oturmamýþken, Cenk Tosun’un çok uzaktan nükleer füze baþlýklý kýtalararasý golü geldi. Biraz sakinleþtik, elimiz-ayaðýmýz tekrar normal hale geldi. Ama ilk baþlardaki o usta iþi takým bütünlüðü ve serinkanlýlýk, ne yazýk ki eski görkemine kavuþamadý. Buna da þükür!
***
Porto kalecisi Casillas, topu o kadar çabuk oyuna sokuyor ve en uzaða atýyordu ki; rakibin pozisyonlarý bu seri fýrlatýþlardan geldi. Zaten beraberliði getiren golü, o yüzden yedik. Geriye dönüþlerde sýkýntýmýz var...
Beþiktaþ elbette müthiþ oynuyordu ama, maç içinde savunma zaaflarýna düþtüðümüz anlarýn sayýsý; giderek artýyordu. Ataklarýmýz etkili/güzel/bol þutluydu... Fakat savunma arkamýz yeterli güvencede deðildi. Oluþan tehlikeleri, özenli kademelerle ama zor atlatabiliyorduk.
***
Beþiktaþ geçen sezon da, bu stadda güzel oynamýþtý. Ne var ki, bu kez çok daha tehditkardý... Her an her þeyi ve daha fazlasýný yapabilecek vasýfta olduðunu belgeleyen kararlý/ tutarlý/inatçý duruþu, bu kez hayranlýk yarattý. O kadar ki; Porto seyircisi neye uðradýðýný þaþýrdý.
Oðuzhan-Medel deðiþikliði kafa karýþtýrsa da, takým bundan etkilenmedi ve rakibe/taraftarýna/oyuna/ her þeye hakim oldu. Eline kalemi alýp, muhteþem bir skorla tarih yazdý.
Tebrikler, teþekkürler Beþiktaþ...
