Ýsrail’in Suriye’de bir hedefi vurduðu haberi Ankara’yý da hareketlendirdi. Ýlk haberler ABD basýnýnýn Ýsrail’e yakýn gazetelerinden New York Times ve Wall Street Journal kaynaklý. ABD basýnýnda özellikle Türkiye hakkýndaki haberlere sýkça kaynaklýk eden ‘adýnýn açýklanmasýný istemeyen yetkililer’den biri NYT’ye, “Ýsrail uçaklarý uçaksavar taþýyan bir araç konvoyunu vurdu. Ýsrail, Hizbullah’ýn Suriye’deki kaostan faydalanarak, kimyasal silahlar veya diðer silahlara ulaþmasýna izin vermeyeceðini gösterdi. Vurmadan önce de Washington’a haber verdi” demiþ. Ayný veya yan masadaki bir baþka ‘yetkili’ de WSJ’ye, “Ýsrail’in saldýrý öncesi Washington’ý bilgilendirdiðini” tekrarlamýþ ve bir ayrýntý eklemiþ; “Konvoy, bölgedeki bir askeri tesisin yakýnlarýnda vurulmuþ olabilir.”
Yani bir askeri tesis de vurulmuþ olabilir!
Çünkü Lübnan merkezli Hizbullah, “Bizi deðil araþtýrma merkezini vurdular. Suriye yönetimi, ordusu ve halkýyla büyük bir dayanýþma içindeyiz” açýklamasýný yaptý.
Suriye devlet televizyonu da, hedefin ‘Lübnan’a giden askeri konvoy’ deðil, ‘askeri araþtýrma merkezi’ olduðunu duyurdu.
Bir baþka açýklama Lübnan ordusundan geldi: “Son bir hafta içinde 12 Ýsrail savaþ uçaðý Lübnan hava sahasýný ihlal ederek Lübnan-Suriye sýnýrý üzerinde uçtu.”
Akdeniz’de tekil test uçuþu yapan Türk F4 uçaðýný ‘hava sahasý ihlali’ gerekçesiyle karasularýnýn hemen dýþýnda vuran Suriye, bir haftada sýnýrlarýný ihlal eden ve Þam yakýnýna kadar gelerek askeri tesisini bombalayan 12 Ýsrail uçaðýný görmemiþ!
Çok deðil 5 yýl önce, 6 Eylül 2007’de ülkenin kuzeyinde bir fabrikayý bombalayan Ýsrail uçaklarýný görmediði gibi. (O dönemde, Ýsrail uçaklarý o mesafeyi uçmalarý için eklenen yedek yakýt depolarýný Hatay yakýnlarýna atarak ülkelerine dönmüþtü.)
Daha eskiye gidersek, bölgenin en zengin su kaynaklarýnýn bulunduðu 2 bin kilometrekarelik Golan Bölgesi’nin 1967’den beri Ýsrail iþgali altýnda olmasýný sineye çektiði gibi...
Ýsrail cephesinden bakýlýnca;
Son iki yýldýr süren iç çatýþmada sessiz kalan Ýsrail bugün Suriye’yi neden bombaladý?
Üstelik, bir gün önce Suriye muhalefetinden “Esad’la diyaloða açýðýz” açýklamasý gelmiþken...
‘Arap milliyetçiliði’ fýrsatý
Ankara’da yapýlan analizlerin ortak noktalarý þöyle: “Ýsrail’in resmen açýklamadýðý, ancak Ýsrail adýna servis edilen ‘Esad, elindeki aðýr silahlarý ve kimyasal silahlarý Lübnan Hizbullahý’na veriyor’ bilgisi doðru kabul edilirse; operasyon Ýsrail için bir kazançtýr. Ancak saldýrýnýn ‘tek hedefi ve sonucu’ olacak kadar basit deðildir.
Þöyle ki; Suriye, mezhep baðlantýsýyla Ýran ve Þii dünyasý, siyasi olarak da Rusya ve Çin’den destek alýyor. Fakat Arap dünyasý kendisine karþý Türkiye ile birlikte hareket ediyor. Esad, ‘Arap milliyetçiliði’ni harekete geçirmek için önce Türkiye’yi üzerine çekmek istedi. Türk uçaðýný vurdu, Þanlýurfa’ya top mermisi düþürdü, ancak bunu baþaramadý. Ýsrail, son saldýrýsýyla Esad’a hem Arap milliyetçiliðini uyandýrmak, hem de -daha geniþ olan- Ýslam dünyasýný yanýna çekmek için ikinci bir fýrsat sundu. Çünkü Ýsrail, savaþ durumunda da olsa Esad yönetiminde bir Suriye’yi kendisi için ‘güvence’ görüyor.”
Suriye lideri Esad’ýn dayýsýnýn oðlu ve Baasrejiminin milyarder iþadamý Rami Mahluf, 11 Mayýs 2011’de NYT’ye verdiði demeçte ne demiþti: “Suriye’de istikrar olmazsa Ýsrail’de de istikrar olmaz. Suriye’de istikrar Esad yönetimidir.”
Özetle, hedef ister Suriye ister Hizbullah olsun, Ýsrail saldýrýsý kendisine ve Esad’a yarýyor. Þimdiden Ýran’dan Ýsrail’e tehditler gelmeye baþladý; Lübnan ‘Arap dünyasýný’ dayanýþmaya çaðýrdý bile!.. Ýran’ýn “Suriye’ye yapýlacak saldýrýyý bana yapýlmýþ sayarým” tehdidini eyleme dökmeye kalkmasý da ancak Ýsrail’e Ýran’ý vurup ABD’nin arkasýna çekilme fýrsatý verecek.
