Milletvekili aday belirleme süreci devam ediyor.
Partilerin aday adayları listesine baktıkça hayretler içinde kalıyorum.
Düne kadar sol karşıtlığıyla prim yapmış kimi siyasetçilerin sağ partilerden aday olmak için sıraya girdiğini görüyorum.
Tam tersi de mevcut.
Ya da kendisine Kuran ve Sünneti rehber edinmiş dindar bir şahsın dinle pek de barışık olmayan bir partiden aday olmak için müracaat ettiğini görüyorum.
Makam mevki hırsı şahısları böylesine tenakuzlara sevk edebilir.
***
Servet, şöhret ve şehvet arzusu insanlara hata yaptırabilir. Misalleri haddinden fazla.
İnsanlık hali.
Beni asıl düşündüren belli bir kimliği olan siyasi partilerin kendi seçmen kitlesine taban tabana zıt şahsiyetlerin müracaatlarını kabul etmeleri.
Daha da beteri onları partilerine davet etmeleri.
Bunu bazen açılım yapmak için bazen de oy artırmak için yapıyorlar.
***
Kendi düşüncesine aykırı siyasi partilere giren şahıslar eğer kimliklerini muhafaza ederlerse bence sosyal barışa katkıda bulunmuş olurlar. Kutuplaşmanın az da olsa yumuşamasına etki edebilirler.
Mesela Mehmet Bekaroğlu’nun CHP’de bulunması CHP’lilerin dindarlara bakışını en azından yumuşatacağı için sosyal barışa katkı olarak görürüm.
Mesela CHP eski genel başkan yardımcısı ve Diyarbakır Milletvekili Mesut Değer’in ve Savcı Sayan’ın AK Parti’ye adaylık için müracaatını da aynı şekilde değerlendirebilirim.
Dini hassasiyetiyle bilinen Hüda Kaya’nın HDP’den adaylığı da hakeza.
Misalleri artırabiliriz.
***
Eğer siyasi parti yönetimleri gerçekten sosyal barışa katkı amacıyla bunu yaparlarsa tabanlarından tepki alabilirler ama ülke için faydalı bir adım atmış olurlar. Takdir ederim.
Yok eğer oy artırmak amacıyla yaparlarsa ki bazıları bunu açıkça söylüyorlar bunun adı siyaset değildir.
Bunun adı seçmenin aklıyla alay etmektir.
Mesela Kılıçdaroğlu 7 Haziran seçimleri için yüzde 35 hedef koymuş. Yani hezimeti daha hedef belirlerken kabul etmiş. İktidara talip değil. Son seçimde aldığı oy oranı yüzde 26. Geriye kalan yüzde 9’u nereden alacağı sorulduğunda ise AK Parti’den alacağını söylüyor. Sağcı adaylar göstererek!
Mesela Demirtaş da yüzde 10 barajını hedeflediğini söylüyor ve gösterdiği adayların isimlerini sayarak HDP’nin oyunu artıracağını iddia ediyor.
Yanılıyorlar.
***
Hiçbir ithal aday hiçbir partiye oy getirmez.
İthal adaylar aday oldukları parti için bir kazanımdır, söylediğim gibi sosyal barışa katkıdır. Ama ithal adaylar gerçek çevrelerinde sahip oldukları eski inandırıcılıklarını ve itibarlarını yitirirler. Bu sebepten dolayı kendileri için kesin kayıptır.
Aşiretlerin etkin olduğu bazı bölgeler hariç ithal aday oy getirmez.
Mesela Bekaroğlu CHP için bir artıdır ama Bekaroğlu’nun Milli Görüş camiasındaki çevresinden CHP’ye oy gitmez. Belki ona tepki sebebiyle CHP’nin oyu bile azalır!
Mesela Hüda Kaya HDP için bir artıdır ama onun İslamcı çevresinden HDP’ye oy gitmez.
Savcı Sayan’ın CHP’deki çevresinden de AK Parti’ye oy kaymaz.
***
Siyasi partilerin ithal aday yöntemi maalesef partilerimizin kurumsallaşmasındaki eksikliğin işaretidir.
Normal olan her siyasi partinin tabanıyla ve teşkilatıyla uyumlu adaylarla seçime girmesidir.
Oy artırmak için ithal adaylarla değil seçmenin huzuruna inandırıcı projelerle ve seçim vaatleriyle çıkmak gerekir.
İthal adaylar hem adaylık sürecinde problem olur, hem de seçildikten sonra parti teşkilatlarıyla kan uyuşmazlığı yaşarlar.
Yani ithal aday biraz imajdır ama asla oy değildir.
Hele de Türkiye gibi aşırı derecede politize olmuş bir toplumda.
