Lanetli olmaya aday geceye, daha birinci dakika bile dolmadan (47’inci saniyede) gol yiyerek baþladýk. 12. dakika bitmeden önce de, neredeyse 4-0 geriye düþecektik. O anlarda, 2-0 maðlup duruma gelmek bile; þansýmýz oldu. Sarpsborg bela gibi üstümüze çöktü...
Neye uðradýðýmýzý þaþýrdýk. Çabuk kendimize geldik ama, karþýlýk vermeye kalktýðýmýzda; Adriano ve Mustafa Pektemek’in iki sert ve güzel þutu sonuçsuz kaldý. Larin zorladý... Bu arada Ljajiç’in de üç giriþimi olmuþtu. Maçýn baþlarýndaki gibi keklik bir takým olmadýðýmýzý hissettirmeye baþladýk. Kontrol elimize geçti.
***
Ama bunlarý yaparken, savunma güvenliðimizi sarsacak kademe hatalarýmýz oldu. Arkamýza gene adam kaçýrdýk. Sýkýntýlar yaþadýk. Buna raðmen, ilk 20 dakikadaki Sarpsborg fýrtýnasý, bir daha ortalýðý eskisi gibi kasýp kavuramadý.
Beþiktaþ 2. yarýyla birlikte; daha önce eksik ve yanlýþ yaptýðý giriþimlerini rafine edince, maçýn akýþý tamamen tersine döndü. Özellikle Larin-Wagner Love deðiþikliði, durumu bir anda 2-2’ye getirdi.
***
Babel, Pepe, Quaresma ve Atiba gibi; þu dönemdeki Beþiktaþ’ý Beþiktaþ yapan isimlerin olmamasýna raðmen, Beþiktaþ’ýn kimliðini korumaya çalýþmasý çok olumluydu. Maçýn baþlarýndaki þok gollere ve artma eðilimi gösteren fark tehlikesine raðmen, maçtan düþmediler/kopmadýlar. Profesyonel direnç budur!
Ne kadar eksik olursan ol, baþlarda ne kadar gol yersen ye; inancýný kaybetmiyorsan, umudunu ve maçý da kaybetmiyorsun.
Demek ki... Eksikler, kadro dýþýlar, hava þartlarý, yapay zemin, saat farký; aklýný maça takanlara engel olmuyormuþ. Sað olasýn Beþiktaþ!
