Kahve bahane

Belmin Söylemez’in ödüllü filmi Þimdiki Zaman genç bir kadýnýn hýzla deðiþen sosyal çevresindeki  gelecek kaygýsýný renkli bir dille anlatýyor.

Etrafýmýzdaki dünya hýzla deðiþir, elimizdeki her þey kayýp giderken tutunmaya çalýþýrýz: Bir insana, bir amaca, bir hayale.  Þimdiki Zaman’ýn kahramaný Mina da aramýzdan biri: Evsiz, iþsiz, güvencesiz bir genç kadýn. Gelecek kaygýsý onu þansýný yurtdýþýnda denemeye yöneltmiþ. Gitme hayaliyle tutunuyor hayata. Liberal ekonominin ucuz iþgücü yaratmak için bilinçli bir politikasý olan iþsizlikten mustarip, oturduðu evi ayný ekonominin sýcak para araçlarýndan kentsel dönüþüm için boþaltmasý gerek. Deniz bitmeden ufka yelken açmalý... Mina da çareyi yurtdýþýna gitmekte arýyor.

Belmin Söylemez’in Haþmet Topaloðlu ile birlikte yazdýðý senaryo, hazin bir toplumsal gerçekçi film olabilirdi... Ama yukarýdaki öyküyü yaþama sevinci ve mizahla harmanladýlar. Ortaya görsel olarak da karþýlýðýný beyazperdeye yansýttýklarý renkli ve nükteli bir film çýkardýlar. Sanat yönetiminden oyuncu seçimine dek hemen her ayrýntýsýyla iyi hesaplanmýþ, üslup sahibi bir yönetmenin elinden çýktýðýný belli eden titizlikte bir yapým Þimdiki Zaman. 

KARÝZMATÝK OYUNCU

Mina, kendisini gidene dek idare edecek bir iþ ve ayný kaderi paylaþtýðý dostlar buluyor Þimdiki Zaman’da. Bir Beyoðlu kafesinde moda olduðu üzere kahve falý bakýyor! Onu iþe ýsýndýran Fazilet ve kafenin sahibi Tayfun ile birlikte yalnýzlýklarýný paylaþmaya baþlýyorlar. Filme adýný veren þimdiki zaman Mina’nýn günü kurtarma duygusuyla, Fazilet’in her ne pahasýna olursa olsun hayatýn tadýný çýkarma azmiyle, Tayfun’un vazgeçmiþliðiyle ilintili. Filmin bir kahramaný da Ýstanbul’un ta kendisi: Geçmiþi yüzyýllardýr kendisinden parça parça koparýlmakta olan kadim kentin yalnýzlýðý ve gelecek kaygýsýyla da örtüþüyor bu karakterlerin ruh halleri. Zamanýn ve mekanýn ruhunun birer parçasý onlar da. Paylaþýlan zaman ve ortak ruh halinin filmdeki yaratýcý ifadesi, kahve falý. Mina’nýn kahve falýna bakarken yaptýðý geleceði okumak deðil, elbette. Ýçinden geçenleri dile getiriyor ve bu da müþterilerinde karþýlýk buluyor. Mina gibi çalýþan, sosyal hayatý olan kentli kadýnlarýn, dertleri, kafa karýþýklýklarý, kararsýzlýklarý, çýkýþsýzlýklarý ortak. Kahve bahane oluyor bu paylaþýma. Mina adeta kendi sesini dinler gibi konuþurken karþýsýndakinin duygularýný da dile getiriyor. Metindeki incelikler, mizah filmde karþýlýðýný buluyor. Kentin hazin manzarasý ve eevin harap haliyle cafe’nin duvar panolarýndaki peyzajlarýn tezatý Mina’nýn gitmekle kalmak arasýndaki çeliþkisinin bir yansýmasý sanki. Fal bakma seanslarýndaki teatrallik her þeyin bir oyun olduðu duygusunu yansýtabiliyor. Oyun demiþken oyuncularýn baþarýsýna da özellikle deðinmek gerek. Þenay Aydýn her daim enerjisiyle dikkat çeken, kendini yüzde yüz rolüne adayabilen bir oyuncu. Fazilet rolünde de her zamanki baþarýsýný tekrarlýyor. Çocukluðundan beri setlerde olan Ozan Bilen. beyazperdedeki en iyi iki performansýndan birini veriyor. Baþrol oyuncusu Sanem Öge, sahnedeki karizmasýný perdeye aynen taþýyýp kameraya çok iyi uyum saðlamýþ. Söylemez, duruluðu ve durgunluðuyla kendisini andýran Öge’yi özellikle seçip bir tür alterego’su olarak düþünmüþ belli ki. Bu da filmin ve karakterin inandýrýcýlýðýna ve etkili oluþuna hizmet etmiþ.

FÝLMÝN KÜNYESÝ

Yönetmen: Belmin Söylemez

Senaryo: Belmin Söylemez, Haþmet Topaloðlu

Görüntü: Peter Roehsler

Oyuncular: Sanem Öge, Þenay Aydýn, Ozan Bilen

Tür: Drama

Yapým: 2012, 110 dakika.