Fenerbahçe, maçın genelinde tek kale oynadı. Trabzonspor kalesinin önünde inanılmaz gol pozisyonları buldu. Fakat gole çevirmekte beceriksiz kaldılar. Bana göre sahanın ve Fenerbahçe’nin en iyi oyuncusu olan Diego’nun, İsmail Kartal tarafından oyundan alınışı büyük hataydı. Ceza sahası içinde Diego’ya yapılan hareket de bana göre penaltıydı.
Fenerbahçe neredeyse 10’a yakın yüzde 100’lük gol pozisyonu bulmasına rağmen, Hakan Arıkan’a takılmak zorunda kaldı. Trabzonspor kalecisi muhteşem kurtarışlar yaptı. En az 5-6 gole izin vermeyen, hünerli ellere sahipti.
Trabzonspor sanki beraberlik için sahaya çıkmış, takım halinde kendi yarı alanına gömülmüş bir vaziyette futbol sergilemeye çalıştı. Fenerbahçe kalesini hiç zorlamayandı. Sadece Mehmet Ekici’nin frikikten atmış olduğu muhteşem şutunu, aynı güzellikte kaleci Volkan’ın kurtarışını izledik.
Volkan, birkaç pozisyonda zamanlama hatası yaptı ama hem defanstaki arkadaşları bunları geçiştirdi, hem de Trabzonlu futbolcular bu hataları beklemedikleri için, değerlendiremedi.
Saracoğlu’nun seyirci potansiyelinin çok yüksek olduğunu görmemize rağmen, iştahlı futbol ve bol pozisyon sergileyen Fenerbahçe’nin bir türlü gole ulaşamayışını şanssızlık değil, beceriksizlik olarak görüyorum. Bitiş düdüğünden hemen önce Webo’nun şutunda topun kale ağzındaki Sow’a çarpıp dışarı çıkması ise talihsizlikti. Fenerbahçe, orta sahasıyla Trabzonspor’a büyük üstünlük sağladı. Hücumda başlayan pres, Trabzonspor’un çıkmasını engelleyen oldu. İsmail Kartal, maçın son bölümünde tüm silahlarını kullanıp Webo’yu da oyuna aldı ama, Fenerbahçe yine kaleci Hakan’a takılmak zorunda kaldı.
Kısacası Fenerbahçe bu kadar iyi fubol sergilemesine rağmen, sayısız gol pozisyonuna girip de kaçırınca, kazanamayışının üzüntüsü çekmek zorunda kaldı.
