Trabzonspor, 12. haftadaki Malatyaspor deplasmanýna gelene kadar; pek parlak durumda deðildi. 3 haftadýr galip gelemiyordu. Daha önce de, üst üste gelen Alanya ve Göztepe yenilgileri ile sarsýlmýþtý. Malatyaspor karþýsýna çýktýðýnda ise, tam anlamýyla kamyon çarpmýþa döndü. Çünkü 5 farkla yenildi.
Eski Türk filmlerinde, kör olan baþrol oyuncusunun; bir kaza sonrasý yaþadýðý þokun etkisinde kalarak, gözlerinin açýldýðý anlar vardýr ya... Trabzon da; ayný þekilde, Malatya kazasýndan sonra aniden gözleri açýldý.
***
5-0’lýk bozgundan sonra küllerinden doðan Trabzon, sadece kazanmakla kalmýyor, oynadýðý futbolla da gönülleri fethediyordu. Epeyce uzun bir aradan sonra, puan cetvelinin ikinci sýrasýna nihayet otururken; þampiyonluðun da temel adaylarý arasýna girmiþti.
Bordo-mavili ekibin gençleri Yusuf Yazýcý ve Abdülkadir; artýk yýldýz adayý olmaktan çýkmýþ, yýldýzýn ta kendileri olmuþlardý. Ünal Karaman onlarýn yerine bu kez Hüseyin’i, Uðurcan’ý vizyona soktu. Aniden Kamil Ahmet diye biri ortaya çýktý.
Anlayacaðýnýz... Trabzon, eski günlerine doðru hýzlý bir dönüþ yapmýþtý. Sarsýlan, zaman zaman dizüstü çöken, umutsuz takýmdý. Ama artýk, yakýnda gelecek bir þampiyonluðun ayak sesleri duyulmaya baþlandý.
Ciddi bir puan farký var, yollarý zorlukla dolu; ama umutlarý tavan yaptý. Coþku had safhada... Kalem-kaðýt çýkarýn. Çünkü galiba Trabzon, yeniden tarih yazacak.
***
En önemli kalecisi ve en önemli golcüsü sezon ortasýnda kadro dýþý kalmýþ Trabzon; enkaz olacaðý yerde enfes oldu. Yerli yerine oturmuþ kadrosu, akýllý rotasyonlarla daha verimli hale getirilmiþ, efektif oynamaya baþlamýþtý. Trabzonspor, kendini vazgeçilmez sayan isimlere teslim olmuþ bir kulüp olmadýðýný, (Cesur bir operasyonla) ilkelerine baðlý kalarak ispat etti.
Çekilin yoldan, uþaklar geliyor.
