Þiddeti, adam öldürmeyi yöntem olarak seçmiþ bir örgüt bundan nasýl vazgeçirilebilir?
Belini kýrar, son militanýna kadar infaz eder, daða giden yollarý duvarlarla kapatýr, elinde silâh tutaný yaþatmayacak bir ortam oluþturursunuz, hâlâ hayatta kalmýþ olanlar“Tövbe”der, örgütü böylece tarihe gömersiniz.
Olmaz mý, bal gibi olur. Yukarýda saydýðým yöntemlerin herbirini -hatta bazen ikisi, üçünü birden- uygulamýþ ülkeler var; belli oranda baþarýya ulaþtýklarý görülüyor. Türkiye’nin yürüttüðü‘teröre karþý mücadele’de, militanlarýn ülke topraklarýnda barýnamamasýna bakýlýrsa, büyük çapta baþarýlý aslýnda...
Türkiye’nin þanssýzlýðý coðrafyasý... Türkiye Irak’a giden yollarý kapatsa Suriye’den giriyorlar, orasýný girilemez hale getirse Ýran sýnýrý yol geçen hanýna dönüyor. Bu geçiþlilik PKK’yý‘sýnýr-ötesi militanlar birliði’haline dönüþtürdü.
Ne yapacaksýnýz peki bu durumda?
Daha en baþta yapýlmasý gerekeni ancak þu yakýnlarda yapmaya baþladý ülkemiz: Terörü doðuran ve bugüne kadar sürmesini saðlayan þartlarý ortadan kaldýrarak teröristin elinden gerekçelerini almak... Son yýllarda birbiri ardýna gerçekleþtirilen Kürt dili üzerindeki engelleri sýfýrlama gayreti ve‘Kürt kimliði’ne dönük inkâr politikalarýndan vazgeçme ile bu sonucu almak amaçlanýyor.
Amaç istikametinde adýmlar atýlýyor, ama terör istediði zaman can alýcý yürek yakýcý eylemleriyle ortalýðý karýþtýrmaya devam ediyor. Her þehit cenazesi sadece bir ocaða ateþ düþürmüyor, bütün ülkeyi etkiliyor, zihinleri rehin alýyor...
Üzerinde düþünülmesi gereken güncel sorumuz bu: Bunca yapýlana raðmen etnik kökenli terör neden sonlanmýyor?
Hiç kuþkusuz onlarca baþka sebebi de var, ama iki sebep bence hepsinden önemli: Ýlki, terör örgütünün yapýlan bütün iyileþtirmeleri, Kürt dili ve kimliði üzerindeki baskýlarýn kalkmasýný silâhlý mücadelesine baðlamasý, bu sebeple de þiddet araçlarýný elinde tutmaktan vazgeçmemesi... Ýkincisi ise, yýllardýr en iptidai þartlarda yaþam sürdüren militanlarýn‘silâh býrakma’sonrasý kendilerini büyük bir boþlukta hissedecek olmalarý...
Bu iki sebep, biri diðerini besleyerek, terörün sona ermesini engelliyor. Memleket özlemi çeken, babaocaðý burnunda tütenler barýþa giden yolun bir an önce denenmesini isteseler bile, onlarýn bu niyetlerini boþa çýkartacak birileri derhal bildiklerini okumaya baþlýyor. Bildikleri tek þey‘þiddet’yoluyla mücadele onlarýn; söyleyebilecek fazla bir þeyleri de kalmadýðý için, örgütten dýþarýya hep çeliþkili açýklamalar geliyor.
Ne olacak peki, terör ilânihaye devam mý edecek? Elbette etmeyecek. Etmeyecek, çünkü Türkiye þiddet yöntemiyle dize getirilecek bir ülke olmaktan çýktý; bu ülkede yaþayan insanlar son yýllarda kazanýlan itibarýn getirdiði zenginleþmeden pay almak istiyor. Kimlik konusunda yaþanan rahatlamayý da teröre deðil Türkiye’nin dünyanýn gittiði istikametle buluþma -bu sebeple de kendi kimliðini yenileme- giriþimine borçluyuz zaten...
Daðdaki militan iþte bunlarý bilmiyor, bileni de kendisinin bu gidiþten dýþlandýðýný hissediyor...
Yapýlmasý gerekenlerin ipucu var bu yazýda: Türkiye’yi daha güçlü kýlacak, örgütün kullandýðý gerekçeleri elinden alacak iyileþtirmelere devam etmek...
Örgütü akýttýðý kan tutacaktýr...
