Muhalif siyasetin, bunca tecrübeye raðmen, hala beyaz Türklerin , kendi maðdurlarýna öpücükler yollayarak derleyip toparlamaya çalýþtýðý projelerle yürümesi ilginç bir durum.
Demokrasi için hiç bedel ödemeyenler,
Darbe dönemlerini destekleyenler,
Doksanlý yýllarýn baþýnda, Berlin Duvarý çöküp en totaliter rejimler bir bir yýkýlýrken, bu ülkeyi Kürt savaþýnýn içine sokanlar,
Aðýzlarýndan bir kez bile ne Alevi ne Kürt kelimesi çýkmamýþ olanlar,
Ýstemedikleri baþbakanlara, generallerin ‘kenara çekil!’ mesajlarýný medya mensuplarýnýn eliyle iletenler
Ellerindeki medya ve para gücüyle hükümet kuran ve hükümet devirenler, yani ‘Beyaz Türkler’ iþi gücü býrakmýþ, þimdi de Kürtlere kardan beyaz öpücükler yolluyorlar!
Bunlarýn, , gladyolu, özel harp daireli, JÝTEM’li, OHAL’li, MGK düzenine , Erdoðan’a gelinceye kadar hiçbir siyasetçi karþý çýkamadý.
Yalnýz siyasetçi mi?
Bu ülkenin, yazarý, çizeri, sinemacýsý, sanatçýsý, Nobel ödüllü romancýsý dahil, kimse beyaz Türklere ‘eyvallahým yok size!’ diyemedi..
Mahalleyi terk ettiðine inandýklarý sanatçýyý, yazarý on defa Nobel , beþ defa Oscar almýþ olsun hiç fark etmez, bir günde mahvedebilirler. Ýtibarsýzlaþtýrarak, korkutarak, sindirerek, kendinden bile þüpheye düþürerek, kendini tanýyamaz hale getirerek yapabilirler bunu.
Cumhuriyetin bilumum maðdurlarý ve kaybedenleri, onlarýn eseri.
Ama iþe bakýn ki, biz tam da kaybedenler nihayet kendi hikayelerini kendileri yazmaya baþladý diyecekken, beyaz Türk düzeninin en çok kaybedenleri, yani maðdurlarý, kendi hikayelerini terk etmenin eþiðine geldiler.
Ýroni’nin böylesine zor rastlanýr!
Cumhuriyetin maðdurlarý, bunca kahra ve zulme raðmen, beyaz Türklerin takdirini, kardan beyaz öpücüðünü hak etme yarýþý içine girdiler.
Aleviler’e, 1938- Dersim katliamý diyorsunuz, beþyüz yýl öncesine gidip size ‘ya Yavuz?’ diye cevap veriyorlar!
Dersim Kürt hareketinin de Aleviliðin de önemli merkezlerinden biridir.
Dersimliler Kürt hareketine bir milletvekilini bile çok gördüler.
Ferhat Tunç gibi, sazýný, sözünü dinlesen bile yeter diyeceðin bir adayýn yerine , Kamer Genc’i meclise yolladýlar.
Gelelim diðer büyük maðdura, yani Kürtler’e.
Beyaz Türkler’in Kardan beyaz öpücüðüne anlaþýlan onlar da talip!
Ortalýk yanak uzatandan geçilmiyor!
Niþantaþý ve Cihangir’den Kürtler’in adayýna oy patlamasý bekleyebiliriz yani!
Ama bir kusuru varmýþ Selahattin Bey’in.
Beyaz Türkler’in oylarýný alabilmesi için, bu kusuru da hal yoluna koymasý lazým diyorlar.. Ben demiyorum valla, diyorlar..
Muhafazakar-demokrat bir Baþbakan’la, çözüm süreci geliþtiren Öcalan’a mesafe istiyorlar Selahattin Bey’den.
Selahattin Bey’in Gezi ve 17 Aralýk için, Öcalan’dan farklý düþünmesine, buna dair özeleþtiri dahi yapmasýna, çözüm sürecinden tek kelimeyle söz etmeye gerek görmemesine, Kürt kelimesini bile ne olur ne olmaz diye koskoca metinde sadece iki kez-biri de dolaylý olmak üzere- kullanmasýna, ‘ evet ama yetmez!’ diyorlar!
Ýlle de Öcalan’a mesafe!
Öcalan HDP’yi Türkiyelileþmek için kurdu, ama bu proje gel gör ki, beyaz Türklerin içinde cirit attýðý bir projeye dönüþtü.
Nice etki ajanlarý, ne Amerika ne þu ne bu. Kürt siyasetini kimse bölemedi.
Þimdi ‘Beyaz Türkler’ devrede.
Öcalan’a mesafeli Kürtler ve Öcalan’a baðlý Kürtler ayrýmýna doðru yol alýnýyor. Ve yolun sonunda bizi sürprizler bekliyor..
Beyaz Türklerin kardan beyaz öpücüðü þimdi de Kürtlerin yanaklarýnda dolaþýyor!
