Maç baþladýktan sonra, aradan tam 25 dakika geçmesine raðmen; pozisyondan vazgeçtim, Beþiktaþ’ýn rakip kaleye yönelik (Ýsabetli ya da isabetsiz) tek þutu bile yoktu... Ama o süre içinde, Karius gol kurtarmakla maþguldü. Gerçi Beþiktaþ; çok geç gelen ilk þutundan sonra, nihayet açýlmaya baþladý.
Beþiktaþ’ýn bir türlü rayýna oturmamasýndan olacak, Caner anlamsýz bir gerginlik içindeydi. Kendisine yapýlan sýradan bir faul sonrasý; orta ve yan hakemlere yönelik öfke krizine tutuldu. Neler söyledi elbette bilmiyoruz ama, aðzýna geleni söyleyip durdu. Ona karþý gösterilen büyük hoþgörüyü garipsedim. Çünkü kýrmýzý karta resmen davetiye çýkardý. Hem fazla sertti, hem fazla uzattý.
***
Rodellaga’nýn serbest atýþýnda, Karius’un müthiþ kurtarýþý; maçýn o ana kadarki gole en yakýn anýydý. Golün bir türlü gelmemesi ve üstüne üstlük rakibin bu mutlak gol pozisyonu, Beþiktaþ’ý biraz sert oynamaya zorladý.
Ne yaparsa yapsýn, (Belki atak sayýsý fazla olsa da) ilk yarýda pozisyon sayýsý sýnýrlý kaldý. Burak Yýlmaz’ýn hafif çapraz þutu dýþýnda, yürek hoplattýklarý an olmadý. Yani Beþiktaþ verimsizdi... Bu yarýda Denizli’nin daha net giriþimleri vardý. Karþý çýkan gene Karius’tu...
***
Beþiktaþ bazen, etkili ve tempolu oynamayý istemediði ya da bunu ileri dakikalara ertelediði anlarý olur... Ama dün öyle deðildi. Oynamak istiyor ama oynayamýyordu. Bunun da temel nedenlerinden biri; Denizli’nin Beþiktaþ ataklarýna karþý, bariyer döþeme becerisiydi. Aradan tam bir saat geçtikten sonra, ancak duruma hakim oldular. Nkoudou ilk golünü attý.
Bu arada... Saki’nin Diaby’ye giriþtiði sert çift dalýþ, kýrmýzýyý gerektiriyordu. VAR da yanýldý.
