Ne diyordu el-Cezire? Şunu: ABD’nin bazı sivil toplum örgütü görüntülü kuruluşları Mısır’daki kargaşaya körükle gidiyor, kargaşayı çıkartacak kişileri parayla besliyor... İşte belgeleri... Bu belgeleri, Berkeley’deki Kaliforniya Üniversitesi’nden aldım, o da devletten almış...
Bir eski polis şefi, adı Omar Afifi Soliman, ‘Hukuk-un Nas’ adıyla bir örgüt kurmuş, tek üyesi kendisiymiş; Amerika adama onbinlerce dolar aktarmış...
Esraa Abdel-Fatah isimli bir kadın el-Baradey’in ‘Düstur Partisi’ ile de irtibatlıymış; ona da sürekli para gönderiyorlarmış...
İşin ilginç tarafı, bu kişi ve örgütler, Tahrir ilk hareketlendiğinde Mübarek-karşıtı tavır almış; ardından asker ön plana çıkınca onlara karşı gösteriler düzenlemiş; en sonunda Mursi-karşıtı olaylarda da başı çekmiş... Aynı kadın şimdilerde Batı ülkelerine dönük “Sakın bu olana ‘darbe’ demeyin; bu bir halk hareketi” kampanyası yürütüyormuş...
Dün burada iki örnek verdim, ama el-Cezire’nin “İşte bunlar ortalığı karıştırdı” iddiasına muhatap olan kişi ve örgütler bunlardan ibaret değil. Daha çok sayıda eylemciyi parayla desteklemiş Amerikalı kuruluşlar...
Hangi kuruluşlar? Şunlar: Bureau for Democracy, Human Rights and Labor (DRL), the Middle East Partnership Initiative (MEPI), USAID, the National Endowment for Democracy (NED)... Ayrıca International Republican Institute, the National Democratic Institute (NDI) ve Freedom House...
El-Cezire bu haberden sonra Mısır’dan kovuldu.
Geçen yılın aralık ayında Rusya devlet başkanı Vladimir Putin aldığı bir kararla Moskova’da da merkez açmış USAID adlı Amerikan kuruluşunun faaliyetlerini yasaklayıverdi. Washington ayağa kalktı. Rusya’da NED, Freedom House gibi örgütler de faal, onlar —henüz— yasaklanmadı, ama tepelerinde hergün çok sayıda denetçi var...
“Amerika’yı bu denli kızdıran bir işi niye yaptı Putin?” soruma, bir bilen, “Daha önce pek çok ülkede sahnelenen bir oyunun kendi başına da gelmesini engellemek için” cevabını vermişti. Ardından da bana eski bir Guardian gazetesi kupürü göndermişti.
Ian Traynor, İngiliz Guardian gazetesindeki incelemesinde, ABD’nin bazı örgütlerinin, eskiden Sovyetler Birliği içinde yer alan veya Varşova Paktı üyesi ülkelerde sevdikleri politikacıların kazanması için nasıl çabaladıklarını anlatıyor... Sırbistan, Belarus, Gürcistan ve o günlerde (2004) Ukrayna’da...
“Demokrat Parti’nin National Democratic Institute (NDI), Cumhuriyetçi Parti’nin International Republican Institute (IRI), USAID, Freedom House ve Soros’un vakfı” diyor Traynor en faal ABD örgütlerini sayarken... Sırbistan’da istedikleri sonucu almaya yarayan kampanyalar için, 1999’da, resmi rakamlara göre 41 milyon dolar harcamış ABD hükümeti; Ukrayna’da daha mütevazı bir rakam: 14 milyon dolar...
Freedom House adlı örgütün misyonu seçim sonrasını sandıkta ayarlamakmış... Freedom House ile NDI Ukrayna’da 1000’den fazla eğitilmiş gözlemciyi istihdam ettikleri ‘en geniş sivil bölgesel gözetleme çabası’ oluşturmuş. Bir de sandık anketi (exit poll) düzenlemişler... Pazar akşamı bütün kanallarda onların verdiği sandık anketleri tartışılıyormuş...
Putin, bu yüzden, Sırbistan’dan Ukrayna’ya uzanan kolların Rusya’ya da erişmesini engellemek için, yasaklama yoluna gitmiş olmalı.
Mısır’da yalnızca ortamı hareketlendirecek eski polis şeflerine veya her şey olup bittikten sonra “Bu bir darbe değildir” diye arka kollayacak kadın örgütü yöneticilerine değil, politikacılara da yardım elini uzatmış ABD... Mohammed Essmat al-SadatReform ve Kalkınma Partisi üyesinden milletvekili seçilmiş; onun kurduğu vakfa, MEPI, 2011 yılında 84.445 dolar aktarmış; bugüne kadar aldığı toplam bağış 265.176 doları buluyormuş...
30 Haziran’da Mursi-karşıtı gösterileri düzenleyen platformun üyesiymiş Sedat... Aralarında çocukların da bulunduğu 53 kişinin canını alan vahşeti mazur göstermek için ilk kollarını sıvayan da oymuş...
Bir bilen, bana, “Karışık işler bunlar” diyordu dün...
