Beþiktaþ, Devler Ligi’ndeki kazanma arzusu ve isteðiyle oyuna rakibe baský kurarak baþladý. Gol olacak pozisyonlar da buldu. Ama ilk yarýda son vuruþlar gol için yeterli olmayýnca Beþiktaþ ortaya koyduðu futbolla Galatasaray’ý kendi yarý alanýna mahkum etti. Maçýn yüksek tempolu gözükmesinde Beþiktaþ gerçeðini göz ardý edemeyiz.
Galatasaray kontrataklarýnda pek varlýk gösteremezken, pozisyon üretimlerinde cýlýz kaldý. Ayrýca müsabakanýn hakemi Fýrat Aydýnus’un, Oðuzhan’ýn ceza sahasý içinde darbe ile düþürülmesine penaltý vermemesi çok tartýþýlacaða benziyor. Ýkinci yarý baþladý, sað kanattan yapýlan orta topunu Muslera elinden kaçýrýnca Cenk Tosun pozisyonu iyi takip etti ve Beþiktaþ’ýn golünü kaydetti. Bu Cenk golünden sonra Beþiktaþ üst üste 5-6 net pozisyona girmesine raðmen saç-baþ yolduracak cinsten golleri kaçýrdý. Heleki Quaresma, Muslera ile karþý karþýya kalmasýna raðmen topu boþ kale yerine auta atýnca seyredenlerin deðil kendisinin kahrolduðunu farkeden olduk. Daha sonra ileriye çýkýþ yapan Tosic’le Beþiktaþ gollerini ikiledi, Negredo’nun üçüncü golüyle maçý da domine etmiþ oldu.
Tudor’un Galatasaray’ý hiçbir derbiyi kazanamazken aradaki puan farkýný da mirasyedi delikanlý gibi kaybetmeye baþladý. Beþiktaþ böylesine farklý bir futbol anlayýþýný Þampiyonlar Ligi’nde sergilerken, Galatasaray karþýsýnda tekrarlayýnca anasýnýn ak sütü gibi helalinden bu derbiyi kazanan oldu. Ayrýca kendi ligimize çok da güzel dikkati çekilecek görüntülere sahne olmasýný saðladý.
Biz Beþiktaþ’ý kendi saha ve seyircisi önünde zorlu karþýlaþma öncesinde favori görüyorduk. En azýndan ben öyle görüyordum. Çünkü Beþiktaþ’tan, büyük maçlarda takým halinde iyi futbol oynayýp isteðini ortaya koyacaðý yönündeki beklentimiz de gerçek oldu.
Böylece ligimizin zirvesine de renk geldi.
