Beþiktaþ’ýn ‘Süper Ligin üçte üç yapan tek takýmý’ olmak gibi bir unvaný vardý baþlarken. Bu önemli bir deðerdi, ancak zorluk derecesi yüksek olmayan rakiplere karþý elde edilmiþti. Geçen yýlki kadro darlýðý zorluðunu yenmiþ Beþiktaþ’ýn sayýca zenginleþmesinin futbola ne derece yansýdýðýnýn en ciddi sýnavý olacaktý mücadele.
Öncelikle þunu deyivereyim ki Beþiktaþ zor maçta, öncekilere oranla çok iyiydi. Çok sakatý, formsuzu olmasýna karþýn, sahada kiþilikli futbol oynayabilen, kendini kabul ettirip alkýþlatan bir takýmdý.
Geçen yýlki gibi kanatlarý (özellikle solu) yolgeçen haný olmayan, savunma bloðu önünde rakibe geniþ hazýrlýk alanlarý býrakmayan; hem de geçen yýlýn ilk yarýsýnda olduðu gibi, iþtahla hücuma çýkan, ileride çabuk kalabalýklaþan, pozisyonlar bulan bir ekipti.
Atiba orta alanda çok iþi yaptý. Hem savaþtý hem iyi top kullandý. Oðuzhan kendi normalinden fazla mücadele etti. Sakat olan Veli akla bile gelmedi. Ramon Motta ilk kez forma giymiþti, ama hiç uyumsuzluk yaþamadý. Sanki Olcay’a özgüven katkýsý yapmýþtý. Solu birlikte iyi savundular, hücum için iyi kullandýlar. Motta pas isabeti yüksek, top kullanmada riske girmeyen, topu oyuna vermede hýzlý ve çoðunlukla olumlu karar verebilen bir oyun sergiledi. Kartý davet eden gözü kara ikili mücadelelere girdi. Tek maçla kesin rapor yazmamak gerek, ama iki yýldýr gördüðüm en iyi sol beki Beþiktaþ’ýn. Fernandes’in çabuk top kullanmasý büyük bir geliþmeydi ve katkýsý da büyüktü.
Beþiktaþ’ta deðiþmeyen, gol vuruþlarýndaki yeterlikti. Ýyi vuruþlar yapýlabilseydi, daha ilk yarýda fark büyür, ikinci baþýnda da çok yukarý yükselirdi.
Daum’un 2 kanadýn hücum adamlarýný deðiþtirmesi Kartal’ýn kenar savunmasýný zayýflattý. Bunda, Olcay ve Gökhan’ýn yorulmalarýnýn etkisi de vardý. Böylelikle Beþiktaþ’ý savunmada da deðerlendirme olanaðý bulduk. Ve savunma notu da olumluydu. Beþiktaþ’ýn takýmca gösterdiði en deðerli özellik, isteklilik, özgüven ve kendini iþe vermekti. 90+3’de 7 kiþi ile önde basmalarý bundandý.
