Juliette Binoche Baþka Bir Kadýn’da bir sabah uyanýp hayatýnýn 12 yýlýný hiç hatýrlamayan bir kadýný canlandýrýyor. Film yönetmen Sylvie Testud’den çok Binoche’un gibi duruyor.
BÝR sabah uyanýr ve kendinizi “Baþka bir kadýn” olarak bulursanýz, hayatýnýzýn bir bölümünü hiç yaþamamýþçasýna unutmuþsanýz ne yaparsýnýz? Hele yeni halinizi hiç sevmezseniz? Tanýnmýþ Fransýz aktris Sylvie Testud’nün yönettiði Baþka Bir Kadýn’ýn odaklandýðý konu insanýn kendi kendisine yabancýlaþmasý. Bu yabancýlaþma ayný zamanda bir uyanýþ, silkinip kendine geliþ. Kadýn kahramaný açýsýndan ise -konvansiyonel bakýþ açýsýyla- kendisine biçilen toplumsal rolün dýþýna çýkmanýn bedelini mutsuz olarak ödeyip ait olduðu aile deðerlerine geri dönüþ yolunu bulma.
Juliette Binoche’un canlandýrdýðý Marie ile iþ görüþmesi yapmak için iþadamýnýn evine gittiði gün tanýþýr. Babasý bir kazadan sonra tümüyle feçli kalmýþtýr, annesi ile doktorun yakýnlýðýndan rahatsýzlýk duymaktadýr. Ýþ istemeye gittiði adamýn oðlu Paul ile o gün plajda karþýlaþýrlar. Marie’nin doðum günüdür, akþam partiden sonra birlikte olurlar. Marie sabahleyin uyandýðýnda kendini 12 yýl sonrasýnda bulur. Paul ile evlenmiþ, bir oðlu vardýr ve kayýnpederinin þirketini o yönetmektedir, çok zengindir... Ama birçok nedenden ötürü mutlu deðildir. Daha yeni aþýk olduðu adamdan þimdi boþanmak üzeredir! Annesiyle davalýdýr. Ýstediði hayat bu mudur? Marie dönüþtüðü kadýndan hiç memnun kalmaz.
Testud, bir psikolojik gerilim filmine de uygun düþebilecek öyküsünü hafif ve duygusal bir komedi olarak ele almýþ. Marie’nin kaybolan yýllarýnda dünyadaki deðiþimin internetin gelmesinden Barack Obama’nýn ABD Baþkaný seçilmesine kadar varmasýyla onun geçirdiði deðiþim arasýnda paralellik kurmuþ. Marie’nin ilk günkü paniðini neredeyse slapstick komedi gibi ele almasýna raðmen mizahý filmin genelinde dengeli kullanamamýþ. Evlilik iliþkisinde fazlasýyla duygusallaþýp iþyerinde ironik bir ton tercih etmiþ.
BÝR STAR SÝNEMASI ÖRNEÐÝ
Frederique Deghelt’in romanýndan uyarlanan filmde Marie’nin týbbi durumuna þöyle bir deðiniliyor ki Baþka Bir Kadýn’ý fantastik bir filmmiþ gibi okumayalým. Ama yönetmen bir daha bu noktaya geri dönmüyor çünkü kahramanýmýzýn çýkmazý için baþka bir çözüm öneriyor: Filmin baþýndaki haline geri dönmesi. Yitik zamanýn peþinde koþmayýp masumiyetini aynen korumasý. Adý da Marie/ Meryem olunca...
Bunu yaparken de kariyer yapmanýn kadýný ‘bozduðu’ önyargýsýna yaslanýyor. Sinemanýn kadýnlara ve diþiliðe dair kliþeleþmiþ temsil biçimlerinden birine baþvuruyor ve iþ hayatýnda baþarýlý kadýnýn erkekleþtiði, erkeðin rolünü üstlendiði (Ýþten baþka þeye vakit ayýrmama, paraya ve statü sembollerine düþkünlük, iþyerinde otoriter tavýr, astýyla evlilik dýþý iliþki kurma, duygusuz ve hesaplý olma, vs.) savýný destekliyor. Kadýnýn baþarýlýsýnýn deðil çilekeþinin makbul olduðu ataerkil konvansiyonlar üzerinden akýl yürütüyor film. Marie’nin zekasýný, gücünü takdir etmekte, görsel temsilinde, kocasýný ve metresini sunuþ biçiminde klasik anlatýya kodlanmýþ cinsiyet ayrýmcýlýðýna baþvurmuyor. Bununla birlikte “Kariyer kadýný hýrslý, katý ve sevgisiz olur, ailesine yeterince vakit ayýramaz, annelik ve karýlýk görevlerini ihmal eder” cümleciklerini Marie’nin özeleþtirisi aracýlýðýyla kuruyor. Marie’nin patronu olan kayýnpederinin iþ ve aileye dair tutumu, oðlu ve geliniyle kurduðu iliþki ise sýnýfsal açýdan bu satýrlara sýðamayacak bir baþka analizi hak edecek kadar çeliþkili.
Biçim açýsýndan bir özellik taþýmayan, yönetmenin sinema diline dair herhangi bir kaygý taþýmaktan çok bir öyküyü doðru anlatabilme çabasýnýn sezildiði bu ilk film Sylvie Testud’den çok Juliette Binoche’un filmi gibi duruyor. Binoche’un hemen her planýnda yer aldýðý Avrupa tarzý bir star sinemasý örneði olarak bellekte yer ediyor, yönetmen sinemasý olarak deðil.
FÝLMÝN KÜNYESÝ
Orjinal adý: La Vie D’Une Autre Yönetmen: Sylvie Testud Senaryo: Claire Lemarechal Oyuncular: Juliette Binoche, Mathieu Kassovitz, Aure Atika Tür: Romantik-Komedi Yapým: Fransa, 2012
