Pazar günkü “HDP operasyonu ve ötesi” baþlýklý yazým þöyle bitiyordu: “Batý dünyasý ile iliþkilerimizin en gergin olduðu bir dönemi yaþýyoruz. Resmen “ittifaklarýmýz”ý sorguluyoruz.
Amerika’dan Avrupa’ya, onlarýn da Türkiye’ye karþý pozisyonlarý fütursuzca aldýðý bir manzara söz konusu.
Biz “Terör bizi vuruyor, ona göz yumamayýz” diyoruz, onlar, bizim kaygýlarýmýzý hiç anlamýyor modunda “Türkiye’yi yöneten kadrolarý” sorguluyor, yer yer aðýr suçlamalar yöneltiyor, Batýlý kurumlardan dýþlamak gibi tehditler yapýyorlar.
Bizdeki duygu, “Ne pahasýna olursa olsun” boyutunda.
Batý da gittikçe “Ne pahasýna olursa olsun” boyutuna yöneliyor.
Bu bir kopuþu ve baþka stratejik dengelere yöneliþi getirir mi? Onun bedeli ne olur?
Hadi HDP ile bitirelim:
Acaba HDP, bölgede gerilimlerin daha da týrmandýðý ve savaþ, iç gerilimler vs ortamýnda Türkiye’nin ipini Batý’nýn çektiði bir hesaba mý oynuyor?”
“Türkiye’nin ipini Batý’nýn çekmesi...”
Böyle bir ihtimal gündeme getirilebilir mi?
Sayýn Cumhurbaþkaný’nýn Pazar günü yaptýðý deðerlendirmeler de gerek FETÖ gerekse HDP ile ilgili Batý’dan gelen tepkileri en azýndan “Dostça” okumadýðýný, hatta “beka meselesi” ile kurduðu baðlantý sebebiyle, belki “Düþmanca” algýladýðýný ortaya koyuyor. Cevabý da açýk:
“Açýk, net söylüyorum. Benim Uluslararasý bu saldýrýlardan en ufak bir korkum, endiþem yoktur... Türkiye’nin son üç yýldýr yaþadýðý hadiseler sebebiyle artýk olaylara bakýþ açýsýný deðiþtirmiþ, kendisine yeni bir yol çizmiþtir. Bundan sonra bizim için ‘Þu ne der, bu ne der?’ diye bir ölçü yoktur. Artýk bizim ölçümüz, ülkemizin, milletimizin bekasý için ne yapýlmasý gerekiyorsa, onu yapmaktýr.”
Dün, Yeni Þafak’tan Ýbrahim Karagül’ün yazýsýnýn baþlýðý “ABD Suriye ve Irak’ta Türkiye ile savaþýyor” þeklinde idi. Acaba Batý ile yaþadýðýmýz gerilim, Suriye ve Irak’ta “savaþ” diye nitelenebilecek boyutta mý ve tabii öyle ise bu “savaþ algýsý”nýn Türkiye tarafýndan verilen cevabý nedir?
Yine dün, Yeni Þafak’ta, Aydýn Ünal’ýn “Bingöl izlenimleri” vardý. Orada önce bir Bingöllü vatandaþýn kaygýsýna yer veriyor, sonra da kendi cevabýný koyuyordu. Kaygý þu satýrlarda yer almýþtý:
“Bingöllü bir arkadaþ, o yaygýn kaygýyý ve meraký dile getiriyor: “Suriye’de, Irak’ta taarruzdayýz; FETÖ ile PKK ile mücadele ediyoruz; HDP’liler tutuklanýyor; gazetelere operasyon yapýlýyor; ABD ve AB ile iliþkiler gergin. Çok fazla cephe açmýyor muyuz? Nereye varacak bunun sonu, altýndan kalkabilecek miyiz?”
Cevap, milletvekili olmadan önce hem baþdanýþmanlýðýný yaptýðý hem de konuþma metinlerini yazdýðý Sayýn Cumhurbaþkaný’nýn sözlerini hatýrlatýyordu; þöyle ki:
“Çok cephede savaþtýðýmýz doðru ama çok düþmanla deðil, tek düþmanla savaþýyoruz.
“Karþýmýzda ne Suriye, ne de Irak var. Karþýmýzda ne DEAÞ, ne FETÖ, ne de PKK var. Karþýmýzda ne Cumhuriyet Gazetesi, ne HDP, ne de diðerleri var. Karþýmýzda, tüm bu cepheleri bir maþa olarak kullanan, tam da Cumhurbaþkanýmýzýn ifade ettiði gibi tek bir “üst akýl” var.”
Üst akýl - ABD - AB ve türevleri...
Bunlar bizim müttefiklerimiz (di.)
Þimdi çok derin þüphelerimiz var.
Aydýn Ünal’ýn “Bingöllü arkadaþ”tan naklettiði “Çok fazla cephe açmýyor muyuz? Nereye varacak bunun sonu, altýndan kalkabilecek miyiz” kaygýsý dün medyanýn farklý köþelerine yansýyan bir kaygý. “Altýndan kalkabilecek miyiz?” sorusu da “bireysel bir korku”nun deðil, aslýnda yine Sayýn Cumhurbaþkaný’nýn sözlerine yansýyan “memleketin bekasý” ile ilgili bir kaygýnýn yansýmasý. Bir ara mesela Baþbakan Binali Yýldýrým tarafýndan seslendirilen “Dostlarý çoðaltmak, düþmanlarý azaltmak” da, “fazla düþman kaygýsý” ile baðlantýlý olmalýydý.
Þu sýralar “en tereddütsüz duruþ”un Sayýn Cumhurbaþkaný’na ait olduðu açýk. Onun sözleri “kaygý”ya prim vermiyor. Onun da bir “güç deðerlendirmesi” yaptýðýna, “kaygý”yý yabana atmadýðýna kuþku yok.
Ýçinden belki de þöyle mýsralar geçiyordur:
“Cehennem olsa gelen göðsümüzde söndürürüz
Bu yol ki Hak yoludur, dönme bilmeyiz yürürüz.”
Ben yaþanan süreci “Türkiye’nin Türkiye olma, Ýslam dünyasýnýn Ýslam dünyasý olma mücadelesi” diye tanýmlýyorum. Türkiye cephe hattýnda. Allah yardýmcýmýz olsun.
