Bir gün önce G.Saray’ýn maç kaybýndan oluþan farký kapatma fýrsatý; F.Bahçe’nin en önemli odaklanma nedeniydi. Ayný Beþiktaþ gibi, oyuna yüksek tempo/yüksek konsantrasyon/yüksek kazanma hýrsýyla girdiler. Kasýmpaþa deðil atak yapmak, pozisyon üretmek ya da direnmek; nefes alacak durumda bile deðildi. F.Bahçe göz açtýrmýyordu.
Aatýf ve Ýsmail’in, sarý-lacivertliler etkili hücuma baþlamýþken kritik noktalarda yaptýðý üç pas hatasý; Kasýmpaþa’ya karþý atak ikramlarý sunmuþtu ama; konuk takým o ana kadar baþý döndüðü için, bu fýrsatý kullanacak durumda deðildi. Kasýmpaþa sahada yok hükmündeydi.
O ana kadar sadece tek pozisyon üretebilen ve onda da Volkan’a takýlan Kasýmpaþa; devre biterken kazandýðý serbest atýþla beraberliði yakaladý. Doðrusu beklenmedik bir þeydi. Þok etkisi yarattý.
Kaleci Volkan’ýn serbest atýþ öncesi hakeme yaptýðý sert itirazlar, konsantrasyonunu daðýttý. Gerçi top sekerek yön deðiþtirdi, onu þaþýrttý ama; daha sakin olmalýydý.
***
Evet, F.Bahçe istekli/coþkulu/baskýlý/tempolu oynamýþtý. Fakat; bu canlý futbolunun gerektirdiði sayýda pozisyona sahip deðildi. Daha fazlasý, daha etkilisi (Hatta daha fazla gol) olmalýydý. Tek gol farkýyla önde olmak, her zaman risk yüklüdür. Hazýr bu coþku içindeyken, garanti skora gitmek gerek.
F.Bahçe, sanki bunun bilincinde olarak; ikinci yarýya da fýrtýna gibi baþladý. Sonucu 3’e getiren tabela çabuk geldi. Ama ataða kalkarken ki kritik pas hatalarý, gene hükmünü sürdürüyordu. F.Bahçe hýzýný kontrol altýnda tutamýyordu. Neyse ki, Kasýmpaþa bunlarý deðerlendirecek beceride ve uyanýklýkta deðildi.
***
Uzun lafýn kýsasý; F.Bahçe son haftalardaki toparlanma sürecini parlak bir hafta ile taçlandýrdý. Arada hatalarý olsa da, kazanma hýrsýnýn tavan yapmasý; gelecek adýna büyük umut ýþýðý oldu. F.Bahçe iyi yolda!
