Kendini geliştirme ve iyileştirme çabalarını olumlu buluyorum. Kişisel Gelişim Hareketi’nin eleştirisel değerlendirmesinden yana olsam bile, “Kendini geliştirme ve iyileştirme” çabasının anlamlı ve kıymetli olduğu kanaatindeyim. Kişisel gelişim hareketinin ima ettiği şeyi ve ürettiği her şeyi çöp olarak görmek yanlış. Sadece içinin sulandırıldığını, alanın aşırı genişletildiğini, sınırlarının belirsiz hale geldiğini, her derde deva gibi sunulduğu eleştirileri doğru. Bu hataları barındırmayan “Kendini geliştirme ve iyileştirme” çabalarına ihtiyacımız var.
Sorunun doğasına göre yaklaşma bilgeliği göstermek gerekiyor. Bipolar hastalığın mani dönemini veya Alzheimer hastalığını (Demans) kendini iyileştirme ile durdurmaya çalışmak akıl dışı bir şey ise, yaşam olaylarına veya yaşam dönemlerine bağlı sorunları hemen ilaçla çözmeye çalışmak ta iyi bir uygulama değil.
Her durum için geçerli bir toptancı paket yaklaşımı gerçek hayatta işlemez. Her duruma özgü, o işin doğasını dikkate alacak şekilde protokol yaklaşımlar gerekli. Modern tıpta “karar ağacı yaklaşımı” ve “kanıta dayalı yaklaşım” bu iş için geliştirilmiş iyi uygulamalar.
Bibliyoterapi denilen kitapla kendini iyileştirme çabasının işe yarar olduğu kanaatindeyim. Örneğin depresyon, endişe, temizlik takıntısı gibi sorunlarla nasıl baş edileceği üzerine yazılmış bu tarz kitaplar okuyucuyu sorunu nasıl ele alınacağı ve iyileştireceği konusunda yardım ediyorlar. Ruhsal hizmetlerin pahalı olduğu, bu hizmetlere ulaşmanın zaman ve para açısından zor olduğu dikkate alınırsa bu kitapların kıymetli olduğunu kabul etmek gerekir.
Eğitimle zihnimiz gelişebilir, becerilerimiz artabilir, davranışlarımız değişebilir. Her birimizin tamamlaması gereken bir dizi yapılandırılmış eğitim programından geçmemiz gerektiği kanaatindeyim. Bu eğitim programları özellikle atölye tarzında, yapılandırılmış, yaşantısal olması gerekiyor. Kişinin pasif dinleyici olduğu konferans tarzının az bir katkısı var. Eğitim programlarının geniş kitlelere ve farklı toplumsal katmanlara yayılması insan gücümüzün daha nitelikli hale gelmesini sağlayabilir.
Eğitim programlarının yüz yüze yapılması daha iyi bir seçenek. Ama eğitimin yaygınlaştırmayı düşünüyorsak uzaktan, internet aracılığıyla olan eğitimlere de ihtiyacımız var. Çünkü uzaktan eğitime ulaşım daha kolay. Bu sebeple yüz yüze yaptığım “Mutlu Evlilik Atölyesine” uzaktan eğitim formatını da ekledim. Uzaktan olanın yüz yüze olana karşı en az üç avantajı var. Birincisi, uzaktan eğitimle tam mahremiyet sağlanmış olacak. Eşler ekran karşısındaki beni görebilecekler ama ben onları göremeyeceğim. İkincisi, eşler evlerinden veya istedikleri yerden katılabilecekler. Böylece seyahat etmek zorunda kalmayacaklar. Türkiye’nin her tarafından katılabilecekler. Üçüncüsü ise, katılım ücretler belirgin bir şekilde düşmüş olacak. Otele ve organizasyon sürecine verilen para miktarı azalınca, fiyat daha ekonomik hale gelmiş olacak.
