Muharrem Ýnce, “kýsýlmýþ sesini” bahane göstererek, önceden ilan edilmiþ bazý mitinglerini iptal etti.
Bu duyurunun yapýldýðý saatlerde CHP’nin milletvekili aday listeleri internet mecralarýna sýzmýþ, partide büyük bir tartýþma baþlamýþtý.
Ýnce, ikinci bir atak yaptý:
Gece apar topar genel merkeze gitti ve Kemal Kýlýçdaroðlu’yla görüþtü. (Rivayet, hesap sormaya gittiði yönünde...)
Programda böyle bir ziyaret yoktu.
Dolayýsýyla, tekmil verir gibi, gecenin uygunsuz bir vaktinde genel merkezin kapýsýna dayanmanýn gereði de yoktu.
Ne oluyordu?
Ýnce neden mitinglerini iptal etmiþti ve neden genel baþkanýyla görüþme ihtiyacý hissetmiþti?
Þu oluyordu:
Muharrem Ýnce’yi “harcanacaðý” bir alana sürerek elini rahatlatan Kýlýçdaroðlu partide ipleri iyice ele alýyordu.
Delege sistemini deðiþtirmiþti. Kilit noktalara kendi adamlarýný getirmiþti (bunu yaparken mezhep yakýnlýðý gözetmiþti). “Gel bakalým buraya Muharrem Ýnce... Sen Cumhurbaþkaný adayýmýzsýn!” diyerek istikbaldeki rakibinden kurtulmuþtu.
Büyük operasyonun tam zamanýydý.
Düðmeye bastý:
Önce, Muharrem Ýnce’ye yakýn olduðu düþünülen milletvekillerinin üstünü çizdi...
Ki, aralarýnda, kendisine “baðlýlýk yemini” etmiþ vekiller de bulunuyordu.
Sonra, partide ayak baðý oluþturan isimleri ayýkladý:
Eylemleri ve tavýrlarýyla CHP’yi zor durumda býrakan (CHP’ye türlü töhmetler getiren) Eren Erdem, Barýþ Yarkadaþ, Mahmut Tanal, Hilmi Yarayýcý, Þenal Sarýhan, Haluk Peþken, Hüsnü Bozkurt ve Elif Doðan Türmen gibi isimleri liste dýþý býraktý.
Bu arada Mustafa Balbay gibi kokmaz bulaþmaz, hangi baþ aðrýsýna neden olduðu bilinmez isimler de “gürültüye” gitti ama týrpan yiyen milletvekillerine (ve özellikle eylemlerine) baktýðýmýzda, Kýlýçdaroðlu’nun bize bir þey anlattýðý sonucuna varýyoruz.
Kýlýçdaroðlu, belli ki “FETÖ töhmetiyle” devam etmek istemiyor ve partisine büyük zararlar getiren MÝT TIR’larý spekülasyonunu sahiplenmiyor.
Eren Erdem’in çizik yemesi baþka nasýl açýklanabilir? (Enis Berberoðlu’nu MÝT TIR’larý hadisesiyle irtibatlý saymýyor.)
Böylece, “sarin gazý” iftirasýný ve “Türkiye-Ýran” dilemmasýndaki “tercih”i de sahiplenmemiþ oluyor.
Haluk Peþken’le Hüsnü Bozkurt’a gelince...
Bu iki isim, özellikle “taþýnamaz” beyanlarýyla gündemde yer aldýlar.
Biri mütemadiyen “Türkiye’ye yatýrým yapmayýn” çaðrýsýnda bulunuyordu, diðeri de iktidara geldiklerinde tüm rakipleri Ýzmir’de denize dökecekleri müjdesini veriyordu... Çirkin, hazýmsýz, tahammülfersa ve “düþman baþýna” dedirten iki milletvekiliydi.
Kýlýçdaroðlu bunlardan kurtuldu.
Listeye HDP’li, Saadet’çi ve eski TKP’li “savaþçý” isimleri doldurdu.
Maksat hem imaj tazelemek, hem de “sað”ýn katkýlarýyla 301 milletvekilini bulup Cumhurbaþkaný’ný Beþtepe’de tecrit etmek; yani kurulacak hükümeti çalýþamaz hale getirmek.
Kýlýçdaroðlu bu büyük operasyonu yaptý ama Eren Erdem ne olacak?
Dün Almanya’ya kaçmak isterken havaalanýndan geri çevrildi.
Sosyal medya hesabýndan “diktatörü yýkacaðým” diye esip savuruyordu.
Hatta “Diktatör Devirme Sanatý” diye bir de kitap yazmýþtý.
Niye kaçýyor?
Dahasý, cürümlerinin (FETÖ yancýlýðýnýn) bedelini ödemeden nereye kaçýyor?
Erdoðan’ý deviremedi ama asýl diktatöre (partide dikensiz gül bahçesi isteyen Kemal Kýlýçdaroðlu adlý diktatöre) yenildi.
