Kusura bakmayýn, ama ‘Ergenekon’ konusuna itirazla yaklaþanlarýn kamuoyuna bir borçlarý var: Türkiye’nin son 60 yýllýk siyasi hayatýnda yaþanan olaðanüstülükleri izah etme borcu...
Örgütün ismi ‘Ergenekon’ mudur, ‘Gladyo’ gibi yabancý bir ismi mi var, devlet hiyerarþisi içerisinde masum bir yere mi sahiptir, bilemem... Bildiðim, pek çok deðeri yok etmekte hiç tereddüt göstermeyen, kitleleri birbirine düþürmede mâhir bir yapýnýn varlýðýdýr.
Ýtiraz edenlerin öncelikle yaþanan olaðanüstülükleri izah etmesi gerekir...
Ülkede tam dört kez siyasi sisteme müdahale edildi. Her müdahale öncesinde sokaklarýn nasýl hareketlendiðini biliyoruz. 12 Eylül (1980) darbesi beþbin kiþinin kaný döküldükten sonra yapýldý. “Neden?” sorusuna dönemin üniformalýlarýndan Org. Bedrettin Demirel’in, “Þartlarýn daha da olgunlaþmasý için bekledik” cevabýný verdiðini biliyoruz...
Ya kitlesel hareketler? Azýnlýklarý tedirgin edip kaçýrtmayý amaçlayan 6/7 Eylül (1955) olaylarý? Maraþ’ta (23-24 Aralýk 1978), Çorum’da (29 Mayýs 1980), Sivas’ta (3-4 Eylül 1978) görülen Sünni-Alevi çatýþmasý görüntülü olaylar?
Bir de siyasi suikastlar var açýklanmasý gereken... Dönemin ‘sol’ bilinen isimlerinden öldürülenler: Doðan Öz (24 Mart 1978), Bedrettin Cömert (11 Temmuz 1978), Serdar Alten, Hürcan Gürses, Efraim Ezgin, Osman Nuri Uzunlar, Latif Can, Faruk Ersan ve Salih Gevenci adlý TÝP üyesi 7 genç (9 Ekim 1978), Nedret Bulut (26 Kasým 1978), Cevat Yurdakul (29 Eylül 1979), Cavit Orhan Tütengil (7 Aralýk 1979), Ümit Kaftancýoðlu (11 Nisan 1980), Abdi Ýpekçi (1 Þubat 1979), Sevinç Özgüner (23 Mayýs 1979), Kemal Türkler (22 Temmuz 1980)...
Ayný dönemde ‘sað’dan da bazý simge isimler öldürülmüþtü: Hamit Fendoðlu (17 Nisan 1978), Ýlhan Egemen Darendelioðlu (19 Kasým 1979), Kemal Fedai Coþkuner (3 Aralýk 1979)...
Tarihlere bakarsanýz aralarýndaki baðý görebilirsiniz:
12 Eylül’e (1980) giden yollarýn kanlý taþlarýydý o kitlesel olaylar ve siyasi suikastlar...
Kim iþledi bu cinayetleri, kitleleri birbirine karþý kim kýþkýrttý?
Resmin 1980 sonrasýnda da küçümsenmeyecek bir bilanço karþýmýza çýkýyor: Muammer Aksoy (31 Ocak 1990), Bahriye Üçok (6 Ekim 1990), Uður Mumcu (24 Ocak 1993), Eþref Bitlis (17 Þubat 1993), Ahmet Taner Kýþlalý (21 Ekim 1999), Gaffar Okkan (24 Ocak 2001), Necip Hablemitoðlu (19 Aralýk 2002) öldürüldü.
Sivas’taki Madýmak Oteli’nde 37 kiþinin hayatýný kaybettiði, ülkeyi derinden sarsan bir kitle eylemi sahneye kondu (3 Temmuz 1993) ayný dönemde... Ýstanbul/ Gazi Mahallesi’nde (12 Mart 1995) Alevi vatandaþlarýn devam ettiði bir kahvehane aðýr silâhlarla tarandý.
1993 dolayýmýnda örgüt-içi hesaplaþmaya kurban giden Ahmet Cem Ersever, Mustafa Deniz ve Neval Boz ile sayýlarý 20’yi bulan Kürt iþadamlarýnýn infazýný da tabloya eklemeliyiz.
Unuttuklarým mutlaka vardýr, ancak yukarýdaki bilanço ülkemizde son 60 yýlda yaþanan olaðanüstülükler hakkýnda bir fikir veriyor...
Ýtirazcýlardan mantýklý bir açýklama bekliyoruz.
