Beþiktaþ’ýn eksikleri vardý. Ersan sakat, Oðuzhan ile Quaresma cezalýydýlar. Uzatmalý sakat Veli ile Tolgay’ý hiç saymýyorum. Gerçekte yoklar bu kadar çok deðildi. Topu topu 1 taneydi! O da Ersan’dý! Ve de asýl eksik, sahadaki onbirde deðil, kulübedeydi! Hamle oyuncularý yetersizdi. Þenol Güneþ kulübe desteði þansýný yitirdi. Ýlk 11’den kayýp gücü Ersan gibi agresif bir kesiciydi.
Üstüne üstlük Gökhan döküldü mesela. Yerine Quaresma konabilirdi, ama bu olanak yoktu... Ersan da önemli ihtiyaçtý, ama eþdeðeri yoktu kadroda! Beþiktaþ savunmada onun gibi çalýþarak, alan ve adam kollayarak agresif oynayacak birine muhtaçtý dün. Alan daraltamadý, savunmayý önde baþlatamadý. Kayseri ne denli havasýndaysa, Beþiktaþ o denli kendinde deðildi. Öyle bir ilk gol attý ki, nerede ise 2 pasta. Dikine, öne çabuk oynayarak... Ýþin sýrrýný çözmesine karþýn bunu bir daha denemedi. Kenarlarýnda boþluk býraktý. Kayseri özgüvenli, diri ve istekli bir takýmdý. Sezon baþýndan bu yana en çok pozisyon bulduðu maçý yaþadý! Þenol Güneþ devre arasýnda Gökhan’ý uyarabilirdi. Çok top ezip takýmýn hücum gücünü kýrýyordu. Beþiktaþ ikinci yarý baþýnda önde basýp kazandýðý toplarla ele geçirdiði fýrsatlarla farký açabilirdi. Ancak bunlarý deðerlendiremedi bu kez! Gökhan’ýn sakatlanýp yerini Kerim’e býrakmasý (63’) çok þey deðiþtirmedi. Kerim Gökhan’ýn dublörü gibiydi, ayný rolü oynadý! Kayseri’nin gözü kara yüklendiði son anlarý savunmaya yoðunlaþarak geçirmeyi seçti Beþiktaþ. Aslýnda hücuma en uygun zamandý, ama o gücü kalmamýþtý. Maçýn özeti þuydu: Beþiktaþ’ýn golcü kimliði ve özgüveni kayýptý. Temposu, istekliliði, fizik gücü, özgüveni düþüktü. Formunu yitirmiþti, bir duraklamaya girmiþti. Maçý kazandý, ama bu güvenilecek bir oyunun üretimi deðildi. Bu yapýya neden olan ana neden özetle ‘yorgunluk’ olarak görünüyor.
