Beşiktaş, F.Bahçe’ye oranla taraftarına daha çok güven veren bir takımdı. Önceki maçında yenilirken bile bu güven kırılmamıştı. Çünkü Beşiktaş, oyun ilkelerini yitirmemişti. Onlar için gerekli olan enerjiyi bulamamıştı. Sık maç trafiğinin yorgunluğu ve yıpranmışlığı içindeydi. Ancak, hafta arasını da maçsız geçirdikten sonra dün bu özrü ortadan kalkmış olmalıydı.
İyi zeminde, iyi havada ve zorlu rakibe karşı hep iyi olmuştu Beşiktaş. Dün de böyle olmalıydı. Ne var ki durgun girişti mücadeleye. Sağındaki NecipUysal-Kerim ikilisinin yumuşak karnı olması bekleniyordu. Bunu anlamak için çok zaman gerekmedi. Alper Potuk’un hazırladığı pozisyonda onların açtığı yol ve savunmanın adam kontrol etme zaafı başrol oynadı.
Beşiktaş özellikle ilk yarıda topla organize olmada, hızlanmada, hücum düzeni kurmada sürekli hatalar yaptı. Top kayıpları çoktu. Hücum etkinliğini rakibini tedirgin edecek çizgiye yükseltemedi. Vites yükseltmeyi, Necip’in yetersiz kalarak yarattığı endişeleri belki ikinci yarıda gidermeyi planlamıştı Biliç. Ama hesap birden karıştı! Devre biterken şok bir hakem yumruğu yedi Beşiktaş! Beşiktaş’ı hırpalamasından zaten korkulan Bülent Yıldırım, vicdanı olanın yüzünü kızartacak, birincisi gibi yersiz ikinci sarı kartı ve kırmızıyı çıkardı Olcay’a! Beşiktaş’ı 10 kişi bıraktı. Nasıl bir ruhsal yapısı var, bir şeylerden mi korkmakta uzaktan çözemiyorum. Olcay’ın kart görmesine neden olan hareketleri çok Fenerbahçeli yaptığında neden kart göstermedi bunu açıklaması gerek.
İkinci yarıda Atiba Necip’in sağbek görevini aldı, ortaya Jose Sosa girdi. Eksik Beşiktaş maçı ilk yarıdakine oranla daha hatasız ve etkili götürdü. Bu dönemde risk alarak kalabalık öne çıkışları, Fenerbahçe’ye hücum alanları açtı. İsmail Kartal’ın Fenerbahçe’si eline geçen olanakları kullanacak isteği ve dinamizmi gösteremedi.
En iyiyi oynaması gereken maçta, daha önce taşıdığını kanıtladığı güzellikleri gösteremeyen Beşiktaş’ın bir konsantrasyon kaybı yaşadığı açık. Ve Bilic bunun yarattığı krizi yönetemiyor!
