Fenerbahçe’de baþkanlýk rüzgarlarý esmeye baþladý. Seçim ne olur bilemem ama, anlaþýlan þu ki, Aziz Yýldýrým baþkanlýðý býrakmak istemiyor. Baþkanlýk koltuðuna oturmayý çok seviyor. Hayatý koltuða baðlanmýþ. Takým baþarýlý mý, baþarýsýz mý umurunda deðilmiþ gibi görünüyor. Gündem deðiþtirmek için yapýlaþmayý geniþletmeye çalýþýyor. Bayaðý da baþarýlý oluyor. Ama keþke futbol takýmýna da ayný baþarýlarý yaþamýþ ve yaþatmýþ olsaydý.
Futbol takýmýna baktýðým zaman kafam bir yerlere takýlmýþ oluyor. Eljif diye bir futbolcu var. Adý var saný yok. Sahada bir parçacýk görmeye baþladýk, ama futbolundan da bir þey anlamadan, ortadan kayboldu. Bir de Mehmet Ekici var. Büyük ümitlerle transfer edilmiþti. Ama o da kýsa metrajlý film gibi takýma yarar saðlayacaðý varsayýmýyla bir parça görüntüler verdi, o kadar. Görünen de þu ki, Aykut Hoca ona hala iyimser bir gözle bakmýyor.
Þimdi önümüzde 8 tane maç kaldý. Her biri þampiyonluk adýna Fenrebahçe’nin kazanmak zorunda olduðu maçlar. Ne var ki, Fenerbahçe’nin ortaya koyduðu futbol ligin bitimine yakýn bir zamanda hala baþarýlý deðil. Bilmem ki bundan sonra ne olacak? Kanýmca þampiyonluk biraz zor. Ýkinci olursa o bile büyük bir baþarý. Çünkü Þampiyonlar Ligi þansý var. Yalnýz ön eleme maçlarýyla yoluna devam edebilir mi, o da belli deðil.
Çok kötü transferler yapýldý. Yarýsý yedek kulübesinde oturuyor. Eldeki mevcut kadroyla Aykut Hoca þampiyonluk ümitleri saðlamaya çalýyýyor. Ama esas skýntý, taraftarý bir türlü mutlu edemiyor. Çünkü zaman zaman hatta çok zaman o kadar kötü futbol oynadý ki, ite kaka kazandýðý maçlarda bile taraftarý hiç de mutlu etmedi.
Kýsacasý Fenerbahçe’nin futbol takýmýndaki görüntüler hiç de iç açýcý deðil. Varsa yoksa ‘baþkanlýk yarýþý ne olacak?’ O da soru iþareti. Bir taraftan Ali Koç da baþkan olmak istiyor. Olursa kendi adýma sevinirim. Hatta Fenerbahçeliyim diyenler için de Ali Koç baþkan olursa Fener yeni ufuklara da pekala yelken açmýþ olur.
