Konstantanýyye Dersaâdet/Ýstanbul

Bu yazý yayýnlandýðý zaman 2020 Olimpiyadlarý için hangi þehrin seçildiði artýk belli olmuþ bulunacak. Ýstanbul’un kazanamayacaðýný sanýyorum ama inþallah yanýlýyorumdur.

Sebebi ise ikidir:

Birincisi “aslî” bir sebeb, yâni Ýstanbul’un bir “Türk” þehri olmasý; ikincisi ise “þeklî” yâni gayret edilirse giderilebilecek türden bir noksan:

Biz kulis yapmayý öteden beri pek beceremeyiz!

Eskiden bu iþ için yeterince masrafa girmekden de kaçýnýrdýk ki bu iþin “yeterince”si zâten yokdur. Þimdi o eksiðimizi çok þükür telâfî etdik ama ikinci sebebin asýl þartýný hâlâ pek kavramýþa benzemiyoruz.

Kulis yapmanýn en önemli inceliklerinden biri kulis yaptýðýnýzýn farkýna varýlmamasýdýr! Yâni kör kör parmaðým gözüne gibi bir izlenim doðmamasý önem taþýr.

Belki bu husûsu biraz daha çalýþmamýz yerinde olur.

Aslî dediðim sebebe gelince, bunu deðiþtirmemiz “maalesef” yâhut “çok þükür” ki imkânsýz!

Biz Türk’üz!

Türk olmanýn da yeryüzünde bir bedeli var.

Çok sevilen bir millet deðiliz.

Göze batmamýzýn târihî bir arkaplaný mevcud.

Son iki bin ve özellikle son altý yedi yüzyýl boyunca biraz fazlaca “faal”dik.

Üstelik Batý’nýn dize getiremediði tek Müslüman ülke!

O yüzden de tam bir “sempati taþýyýcý” hâline varamadýk.

Bana göre hava hoþ!

Ben hâlimden memnûnum.

Kendi hâlinde, etliye sütlüye bulaþmayan, varlýðý yokluðuna müsâvî ve ensesine vur aðzýndan lokmasýný al türü bir “iyi çocuk” olmakdansa biraz “köþeli ve sivri uçlu” bir “tip” olmak bana daha ilginç ve renkli geliyor, gençliðime ve acemiliðime atfedin lütfen!

Beðenmeyen küçük kýzýný vermesin!

Ben Ýstanbulluyum!

2020 Olimpiyadlarý’ný alýrsak Ýstanbul ne gözümde bir nebzecik daha yükselecek, ki yukarýda zâten pek yer de yok, ne de alamazsa bir nebzecik alçalacak!

Ne demiþ þâir:

“Ben Ýstanbul’um, Ýstanbul ben’im!

Yaðmur Atsýz benim müsteâr adým...

Bâzen yedi kat gökyüzü bâzen cehennemim dibi,

Bâzen mesâfelerin kölesi bâzen sâhibi,

Seni, ey Unutkan Þehir, hiç unutmadým!

Muhârebede yaðmur yaðar gibi...

***

Ben Ýstanbul’un, Ýstanbul ben’im!

Yaðmur Atsýz sâdece nâm-ý müsteârým...

Ey sen ki eskizaman rotalarýnda benim yelkenim!

Bahârým, gaaib þiârým, inkisârým!”

Sen keyfini bozma, Ýstanbul! Seçilmediysen baht utansýn!