Konuþma, kör ol...

Milli Takým tamam mý devam mý maçýna çýkmaya hazýrlanýyor ya, Beþiktaþlý futbolcular açýklama yapmýþ, “Emre, Volkan ve Caner ile ancak iþ icabý konuþuruz, samimi olmayýz” Milli Takým bunun adý iyi mi?  Futbolcusu bu da taraftarý farklý mý sanki? Dortmund maçýnda kendi kalesine gol atan Semih’e taraftarýn attýðý twit:

“Keþke o mangal kazasýnda kör olsaydýn da Galatasaray kurtulsaydý senden” Hadi bu bireysel þuursuz diyelim, genel çok mu farklý? Her Þampiyonlar Ligi maçýnda meþale yakýp hem kulübünün sicilini bozmak hem para cezasýna çarptýrmak yetmedi þimdi Avrupa kupalarýndan ihraç noktasýna geldi Galatasaray... Emre tahrik etmiþ, Semih hata yapmýþ olabilir, sahada olan sahada kalýr diye bilirdik.

Kýzgýnsýn, kýrgýnsýn ama gazetelere açýklama yapýp artýk samimi olmayýz demenin ne manasý var...

***

Bir uçaðýn güvenli olarak kalkmasý, uçmasý, inmesi için teknikten uçuþ ekibine kadar herkesin sorumluluðu vardýr. Sivil havacýlýkla ilgili bir haber sitesi var o ve o haberlere yapýlan yorumlarý okuyorum uzunca bir süredir.

Teknik personel uçucu personele sallýyor, pilotlar kaptan pilota, sivil kökenliler asker kökenlilere, asker kökenliler sivil pilotlara, Türk pilotlar yabancý pilotlara, inanýlýr gibi deðil yazýlanlar... Nasýl beceriyorlar acaba ayný anda ayný yerde birbirlerinden bu kadar nefret etmeyi?

***

Gazetelerin internet sitelerinin bir kýsmý yorum alýyor ya, zamanýnýz olduðu bir gün okuyun bakýn neler yazýyorlar? Youtube’da Kobani videosunun altýnda, twitter’da yazanlara bir bakýn sonra.

Herkes herkesin kendisi gibi düþünmesini istiyor, farklý düþünene yaþam hakký tanýmýyor.

Ýnanýlmaz bir zaman, inanýlmaz bir enerji harcanýyor nefrete.

Bu kadar çok nefret edebilen insanlar mutlu olamazlar ki diye cümlelere giriyorum ara sýra hariçten gazel okuyan nefretini bana döndürüyorlar...

***

Eskiden Fenerbahçe ya da Galatasaray’ý sevmek ön plandaydý þimdi rakip takýmdan nefret etmek belirleyici oldu.

Önemli ve üzerinde durulmasý gereken bir dönüþüm bu.

Benim gibi düþünmeyenler iktidarda kalmasýn diye askeri darbe ya da ekonomik kriz duasýna çýkanlarý gördük.

Daha fakir olmayý, demokratik haklarýnýn askýya alýnmasýný nasýl kabul eder insan, ettiler hem de sevine sevine. Ve þimdi Milli Takým için ter dökecek futbolcularýn ancak mecbur kaldýklarýnda konuþacaklarýný öðreniyoruz.

Bu iþe iki tür önlem alabiliriz.

Birincisi ve kolayý milli maçlar öncesinde derbi karþýlaþmasý oynatmamak.

Ýkinci ve olmasý gerekense bu kadar nefret yeter demeyi becermemiz.

Birisi, bir yerden baþlasa arkasý gelecek ama ilk baþlayan kim olacak acaba?